The poem is written by Nikolai Gogol in 1835, it is a satirical work that criticizes the Russian society of his time, which was characterized by corruption, bureaucracy, and social inequality. The poem tells the story of two young men who travel through Russia and encounter various characters along the way, including a dead soul who haunts them. The poem is considered one of the greatest works of Russian literature and has been widely studied and analyzed by scholars. However, it is not just a literary masterpiece, but also a commentary on the human condition and the need to understand the evolution of technology. The poem highlights the importance of developing a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge as the basis for the survival of humanity and the survival of the unification of people in a warring state. To fully appreciate the depth and complexity of the poem, it is important to study and understand the historical context in which it was written. In the early 19th century, Russia was undergoing significant social and political changes, with the rise of capitalism and industrialization, and the poem reflects these changes. The poem also explores themes such as morality, religion, and the nature of human existence, making it a rich and thought-provoking work that continues to resonate with readers today. One of the key aspects of the poem is its use of satire to critique the Russian society of Gogol's time. Through his characters and their experiences, Gogol pokes fun at the excesses and hypocrisy of the wealthy elite, while also highlighting the struggles of the common people.

Поэма написана Николаем Гоголем в 1835 году, это сатирическое произведение, критикующее русское общество своего времени, которое характеризовалось коррупцией, бюрократизмом, социальным неравенством. Поэма повествует о двух молодых людях, которые путешествуют по России и по пути сталкиваются с различными персонажами, включая мертвую душу, которая не дает им покоя. Поэма считается одним из величайших произведений русской литературы и широко изучалась и анализировалась учёными. Однако это не просто литературный шедевр, но и комментарий к состоянию человека и необходимости понять эволюцию технологий. В поэме подчеркивается важность выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современного знания как основы выживания человечества и выживания объединения людей в воюющем государстве. Чтобы в полной мере оценить глубину и сложность стихотворения, важно изучить и понять исторический контекст, в котором оно было написано. В начале XIX века в России происходили значительные социальные и политические изменения, с подъёмом капитализма и индустриализации, и поэма отражает эти изменения. Поэма также исследует такие темы, как мораль, религия и природа человеческого существования, что делает её богатым и заставляющим задуматься произведением, которое продолжает находить отклик у читателей и сегодня. Одним из ключевых аспектов поэмы является использование сатиры для критики русского общества гоголевского времени. Через своих персонажей и их переживания Гоголь высмеивает излишества и лицемерие богатой элиты, одновременно выделяя борьбу простого народа.

Poème écrit par Nikolai Gogol en 1835, est une œuvre satirique critiquant la société russe de son époque, caractérisée par la corruption, la bureaucratie, les inégalités sociales. poème raconte l'histoire de deux jeunes gens qui voyagent en Russie et rencontrent différents personnages sur leur chemin, y compris une âme morte qui les empêche de se reposer. poème est considéré comme l'une des plus grandes œuvres de la littérature russe et a été largement étudié et analysé par les scientifiques. Cependant, ce n'est pas seulement un chef-d'œuvre littéraire, mais aussi un commentaire sur l'état de l'homme et la nécessité de comprendre l'évolution de la technologie. poème souligne l'importance d'élaborer un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement de la connaissance moderne comme base de la survie de l'humanité et de la survie de l'unification des gens dans un État en guerre. Pour apprécier pleinement la profondeur et la complexité du poème, il est important d'étudier et de comprendre le contexte historique dans lequel il a été écrit. Au début du XIXe siècle, la Russie a connu d'importants changements sociaux et politiques, avec la montée du capitalisme et de l'industrialisation, et le poème reflète ces changements. poème explore également des sujets tels que la morale, la religion et la nature de l'existence humaine, ce qui en fait une œuvre riche et réfléchissante qui continue de résonner chez les lecteurs aujourd'hui. L'un des principaux aspects du poème est l'utilisation de la satire pour critiquer la société russe du temps de Gogolov. À travers ses personnages et leurs expériences, Gogol se moque des excès et de l'hypocrisie d'une élite riche, tout en soulignant la lutte du peuple ordinaire.

poema es escrito por Nikolái Gogol en 1835, es una obra satírica que critica a la sociedad rusa de su época, que se caracterizaba por la corrupción, el burocratismo, la desigualdad social. poema narra la historia de dos jóvenes que viajan por Rusia y en el camino se enfrentan a diversos personajes, entre ellos un alma muerta que no les da descanso. poema es considerado una de las obras más grandes de la literatura rusa y ha sido ampliamente estudiado y analizado por los estudiosos. n embargo, no es sólo una obra maestra literaria, sino también un comentario sobre la condición humana y la necesidad de entender la evolución de la tecnología. poema destaca la importancia de generar un paradigma personal para percibir el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno como base para la supervivencia de la humanidad y la supervivencia de la unión de los seres humanos en un Estado en guerra. Para apreciar plenamente la profundidad y complejidad del poema, es importante estudiar y comprender el contexto histórico en el que fue escrito. A principios del siglo XIX se produjeron cambios sociales y políticos significativos en Rusia, con el ascenso del capitalismo y la industrialización, y el poema refleja esos cambios. poema también explora temas como la moral, la religión y la naturaleza de la existencia humana, lo que lo hace rico y hace pensar en una obra que sigue resonando en los lectores en la actualidad. Uno de los aspectos clave del poema es el uso de la sátira para criticar a la sociedad rusa de la época gogoliana. A través de sus personajes y sus experiencias, Gogol ridiculiza los excesos y la hipocresía de la élite adinerada, al tiempo que destaca la lucha del pueblo llano.

Poema scritto da Nikolai Gogol nel 1835, un'opera satirica che critica la società russa del suo tempo, caratterizzata da corruzione, burocratismo, disuguaglianza sociale. La poesia parla di due giovani che viaggiano in Russia e lungo il percorso affrontano diversi personaggi, tra cui un'anima morta che non dà loro pace. La poesia è considerata una delle più grandi opere della letteratura russa ed è stata molto studiata e analizzata dagli scienziati. Ma non è solo un capolavoro letterario, ma anche un commento sulla condizione umana e la necessità di comprendere l'evoluzione della tecnologia. La poesia sottolinea l'importanza di sviluppare un paradigma personale per la percezione del processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna come base della sopravvivenza dell'umanità e della sopravvivenza dell'unione delle persone in uno stato in guerra. Per valutare pienamente la profondità e la complessità della poesia, è importante studiare e comprendere il contesto storico in cui è stato scritto. All'inizio del XIX secolo, la Russia ha subito notevoli cambiamenti sociali e politici, con l'ascesa del capitalismo e dell'industrializzazione, e la poesia riflette questi cambiamenti. La poesia esplora anche temi come la morale, la religione e la natura dell'esistenza umana, rendendola ricca e riflettente con un'opera che continua a trovare una risposta tra i lettori. Uno degli aspetti chiave della poesia è l'uso della satira per criticare la società russa del tempo gogolese. Attraverso i suoi personaggi e le loro esperienze, Gogol prende in giro gli eccessi e l'ipocrisia di una ricca élite, mentre evidenzia la lotta del popolo comune.

Das Gedicht wurde 1835 von Nikolai Gogol geschrieben, es ist ein satirisches Werk, das die russische Gesellschaft seiner Zeit kritisiert, die von Korruption, Bürokratismus und sozialer Ungleichheit geprägt war. Das Gedicht erzählt die Geschichte von zwei jungen Männern, die durch Russland reisen und unterwegs auf verschiedene Charaktere treffen, darunter eine tote Seele, die sie verfolgt. Das Gedicht gilt als eines der größten Werke der russischen Literatur und wurde von Wissenschaftlern umfassend untersucht und analysiert. Dies ist jedoch nicht nur ein literarisches Meisterwerk, sondern auch ein Kommentar zum Zustand des Menschen und der Notwendigkeit, die Entwicklung der Technologie zu verstehen. Das Gedicht betont die Bedeutung der Entwicklung eines persönlichen Paradigmas für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens als Grundlage für das Überleben der Menschheit und das Überleben der Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat. Um die Tiefe und Komplexität eines Gedichts vollständig zu beurteilen, ist es wichtig, den historischen Kontext, in dem es geschrieben wurde, zu untersuchen und zu verstehen. Zu Beginn des 19. Jahrhunderts gab es in Russland bedeutende soziale und politische Veränderungen, mit dem Aufstieg des Kapitalismus und der Industrialisierung, und das Gedicht spiegelt diese Veränderungen wider. Das Gedicht untersucht auch Themen wie Moral, Religion und die Natur der menschlichen Existenz, was es zu einem reichen und zum Nachdenken anregenden Werk macht, das bis heute bei den sern Anklang findet. Einer der Schlüsselaspekte des Gedichts ist die Verwendung von Satire, um die russische Gesellschaft der Gogol-Zeit zu kritisieren. Durch seine Charaktere und ihre Erfahrungen macht sich Gogol über die Exzesse und Heuchelei der reichen Elite lustig und hebt gleichzeitig die Kämpfe des einfachen Volkes hervor.

Wiersz został napisany przez Nikołaja Gogola w 1835, jest to dzieło satyryczne krytykujące rosyjskie społeczeństwo swoich czasów, które charakteryzowało się korupcją, biurokracją i nierównością społeczną. Wiersz dotyczy dwóch młodych mężczyzn, którzy podróżują po Rosji i napotykają różne postacie po drodze, w tym martwą duszę, która ich nawiedza. Wiersz jest uważany za jedno z największych dzieł literatury rosyjskiej i był szeroko badany i analizowany przez naukowców. Jest to jednak nie tylko arcydzieło literackie, ale także komentarz do ludzkiej kondycji i potrzeby zrozumienia ewolucji technologii. Wiersz podkreśla znaczenie rozwijania osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy jako podstawy przetrwania ludzkości i przetrwania zjednoczenia ludzi w stanie wojennym. Aby w pełni docenić głębię i złożoność wiersza, ważne jest, aby zbadać i zrozumieć kontekst historyczny, w którym został napisany. Na początku XIX wieku w Rosji nastąpiły znaczące zmiany społeczne i polityczne, wraz ze wzrostem kapitalizmu i uprzemysłowienia, a wiersz odzwierciedla te zmiany. Wiersz bada również takie tematy jak moralność, religia i natura ludzkiej egzystencji, co czyni go bogatym i prowokującym do myślenia dziełem, które nadal rezonuje z czytelnikami dzisiaj. Jednym z kluczowych aspektów wiersza jest wykorzystanie satyry do krytykowania rosyjskiego społeczeństwa z czasów Gogola. Dzięki swoim bohaterom i ich doświadczeniom Gogol wyśmiewa ekscesy i obłudę bogatej elity, podkreślając jednocześnie walkę zwykłych ludzi.

הפואמה נכתבה על ידי ניקולאי גוגול בשנת 1835, זוהי יצירה סאטירית המבקרת את החברה הרוסית של זמנה, שהתאפיינה בשחיתות, בירוקרטיה ואי-שוויון חברתי. השיר הוא על שני גברים צעירים שנוסעים ברחבי רוסיה ונתקלים בדמויות שונות לאורך הדרך, כולל נפש מתה שרודפת אותם. השיר נחשב לאחת היצירות הגדולות ביותר בספרות הרוסית, ונחקר ונותח על ידי מדענים רבים. עם זאת, זו אינה רק יצירת מופת ספרותית, אלא גם פרשנות על המצב האנושי ועל הצורך להבין את התפתחות הטכנולוגיה. השיר מדגיש את החשיבות של פיתוח פרדיגמה אישית לתפיסה של התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני כבסיס להישרדות האנושות ולהישרדות של איחוד אנשים במצב לוחמני. כדי להבין לעומק ולמורכבות של השיר, חשוב לבחון ולהבין את ההקשר ההיסטורי שבו נכתב השיר. בתחילת המאה ה-19 התרחשו ברוסיה שינויים חברתיים ופוליטיים משמעותיים, עם עליית הקפיטליזם והתיעוש, והשיר משקף את השינויים הללו. השיר בוחן גם נושאים כמו מוסר, דת ואופי הקיום האנושי, מה שהופך אותו ליצירה עשירה ומעוררת מחשבה שממשיכה להדהד עם הקוראים כיום. אחד ההיבטים המרכזיים של השיר הוא השימוש בסאטירה כדי למתוח ביקורת על החברה הרוסית בתקופתו של גוגול. באמצעות דמויותיו וחוויותיהם, גוגול לועג למעורבותה ולצביעותה של האליטה העשירה, תוך הדגשת מאבקם של פשוטי העם.''

Şiir, 1835 yılında Nikolai Gogol tarafından yazılmıştır; bu, zamanının Rus toplumunu eleştiren, yolsuzluk, bürokrasi ve sosyal eşitsizlik ile karakterize edilen hicivli bir eserdir. Şiir, Rusya'da seyahat eden ve yol boyunca onları rahatsız eden ölü bir ruh da dahil olmak üzere çeşitli karakterlerle karşılaşan iki genç adam hakkında. Şiir, Rus edebiyatının en büyük eserlerinden biri olarak kabul edilir ve bilim adamları tarafından geniş çapta incelenmiş ve analiz edilmiştir. Bununla birlikte, bu sadece edebi bir başyapıt değil, aynı zamanda insanlık durumu ve teknolojinin evrimini anlama ihtiyacı üzerine bir yorumdur. Şiir, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmenin önemini, insanlığın hayatta kalması ve insanların savaşan bir durumda birleşmesinin hayatta kalması için temel olarak vurgulamaktadır. Şiirin derinliğini ve karmaşıklığını tam olarak anlamak için, yazıldığı tarihsel bağlamı incelemek ve anlamak önemlidir. 19. yüzyılın başında, Rusya'da kapitalizmin ve sanayileşmenin yükselişiyle birlikte önemli sosyal ve politik değişiklikler meydana geldi ve şiir bu değişiklikleri yansıtıyor. Şiir aynı zamanda ahlak, din ve insan varlığının doğası gibi konuları da araştırıyor ve bu da onu bugün okuyucularla rezonansa devam eden zengin ve düşündürücü bir çalışma haline getiriyor. Şiirin en önemli yönlerinden biri, Gogol'ün zamanının Rus toplumunu eleştirmek için hiciv kullanılmasıdır. Karakterleri ve deneyimleri aracılığıyla Gogol, zengin seçkinlerin aşırılıklarını ve ikiyüzlülüğünü alay ederken, sıradan insanların mücadelesini vurgular.

كتب القصيدة نيكولاي غوغول في عام 1835، وهو عمل ساخر ينتقد المجتمع الروسي في عصره، والذي اتسم بالفساد والبيروقراطية وعدم المساواة الاجتماعية. تدور القصيدة حول شابين يسافران عبر روسيا ويواجهان شخصيات مختلفة على طول الطريق، بما في ذلك روح ميتة تطاردهما. تعتبر القصيدة واحدة من أعظم أعمال الأدب الروسي وقد درسها العلماء وحللوها على نطاق واسع. ومع ذلك، فإن هذه ليست مجرد تحفة أدبية، ولكنها أيضًا تعليق على حالة الإنسان والحاجة إلى فهم تطور التكنولوجيا. تؤكد القصيدة على أهمية وضع نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطور المعرفة الحديثة كأساس لبقاء البشرية وبقاء توحيد الناس في دولة متحاربة. لتقدير عمق القصيدة وتعقيدها بشكل كامل، من المهم دراسة وفهم السياق التاريخي الذي كتبت فيه. في بداية القرن التاسع عشر، حدثت تغييرات اجتماعية وسياسية كبيرة في روسيا، مع صعود الرأسمالية والتصنيع، وتعكس القصيدة هذه التغييرات. كما تستكشف القصيدة مواضيع مثل الأخلاق والدين وطبيعة الوجود البشري، مما يجعلها عملاً غنيًا ومثيرًا للتفكير ولا يزال يلقى صدى لدى القراء اليوم. أحد الجوانب الرئيسية للقصيدة هو استخدام الهجاء لانتقاد المجتمع الروسي في زمن غوغول. من خلال شخصياته وتجاربهم، يسخر غوغول من تجاوزات ونفاق النخبة الثرية، بينما يسلط الضوء على نضال عامة الناس.

尼古拉·高高（Nikolai Gogol）於1835撰寫的詩歌是一部諷刺作品，批評了當時的俄羅斯社會，其特征是腐敗，官僚主義和社會不平等。這首詩講述了兩個輕人在俄羅斯旅行並一路遇到各種人物的故事，其中包括一個死去的靈魂，使他們無法安息。這首詩被認為是俄羅斯文學中最偉大的作品之一，並得到了學者的廣泛研究和分析。但是，這不僅是文學傑作，而且是對人類狀況的評論以及了解技術演變的必要性。這首詩強調了發展個人範式的重要性，即將現代知識的技術發展過程視為人類生存和人類在交戰國團結生存的基礎。為了充分理解這首詩的深度和復雜性，重要的是要研究和理解它所寫的歷史背景。19世紀初，隨著資本主義和工業化的興起，俄羅斯發生了重大的社會和政治變化，這首詩反映了這些變化。這首詩還探討了諸如道德，宗教和人類存在的本質之類的主題，使其變得富有並使人們思考的作品繼續引起讀者的共鳴。這首詩的關鍵方面之一是使用諷刺來批評俄羅斯的Gogolean時代社會。Gogol通過他的角色和經歷，嘲笑富裕精英的過分虛偽和虛偽，同時強調普通百姓的鬥爭。