Cinematic Poetics of Guilt: A Mode of Commonality in Audiovisual Accusation In the book "Cinematic Poetics of Guilt the author delves into the intricate relationship between technology, media, and human perception, exploring how the evolution of technology has influenced our understanding of guilt and its role in shaping political communities. The author argues that guilt is not just an individualistic psychological emotion, but rather a paradigmatic case for understanding politics and history through embodied affectivity and shared relations to the world. Through a detailed analysis of three distinct examples - German Post-War cinema, Hollywood Westerns, and films on climate change - the author examines how patterns of audiovisual composition shape the conditions of possibility of political communities and their historicity. The book begins by highlighting the need to study and understand the process of technological evolution, particularly in the context of modern knowledge development. The author posits that the survival of humanity and the unification of people in a warring state depend on the ability to develop a personal paradigm for perceiving the technological process. This paradigm should be based on the understanding that guilt is not just a psychological phenomenon, but a complex construction of meaning, identity, and value that can be analyzed through the lens of cinematic poetics. The author then delves into the concept of "affectively grounded structures which are the affective foundations of political communities and their horizons of values.

Кинематографическая поэтика вины: способ общности в аудиовизуальном обвинении В книге «Кинематографическая поэтика вины» автор углубляется в сложные отношения между технологиями, СМИ и человеческим восприятием, исследуя, как эволюция технологий повлияла на наше понимание вины и ее роль в формировании политических сообществ. Автор утверждает, что вина - это не просто индивидуалистическая психологическая эмоция, а скорее парадигматический кейс для понимания политики и истории через воплощенную аффективность и общие отношения к миру. Посредством детального анализа трех отдельных примеров - немецкого послевоенного кино, голливудских вестернов и фильмов об изменении климата - автор рассматривает, как паттерны аудиовизуальной композиции формируют условия возможности политических сообществ и их историчность. Книга начинается с того, что подчеркивается необходимость изучения и понимания процесса технологической эволюции, особенно в контексте развития современных знаний. Автор утверждает, что выживание человечества и объединение людей в воюющем государстве зависят от способности выработать личную парадигму восприятия технологического процесса. Эта парадигма должна основываться на понимании того, что чувство вины - это не просто психологический феномен, а сложная конструкция смысла, идентичности и ценности, которая может быть проанализирована через призму кинематографической поэтики. Затем автор углубляется в концепцию «аффективно обоснованных структур», которые являются аффективными основами политических сообществ и их горизонтов ценностей.

La poésie cinématographique de la culpabilité : une façon de faire de la communauté dans l'accusation audiovisuelle Dans le livre « La poésie cinématographique de la culpabilité », l'auteur explore la relation complexe entre la technologie, les médias et la perception humaine, explorant comment l'évolution de la technologie a influencé notre compréhension de la culpabilité et son rôle dans la formation des communautés politiques. L'auteur affirme que la culpabilité n'est pas seulement une émotion psychologique individualiste, mais plutôt une mallette paradigmatique pour comprendre la politique et l'histoire à travers l'affectivité incarnée et les relations générales avec le monde. Au moyen d'une analyse détaillée de trois exemples distincts - le cinéma allemand d'après-guerre, les westerns hollywoodiens et les films sur le changement climatique - l'auteur examine comment les schémas de la composition audiovisuelle façonnent les conditions des communautés politiques et leur historicité. livre commence par souligner la nécessité d'étudier et de comprendre le processus d'évolution technologique, en particulier dans le contexte du développement des connaissances modernes. L'auteur affirme que la survie de l'humanité et l'unification des gens dans un État en guerre dépendent de la capacité de développer un paradigme personnel de la perception du processus technologique. Ce paradigme doit être basé sur la compréhension que le sentiment de culpabilité n'est pas seulement un phénomène psychologique, mais une construction complexe du sens, de l'identité et de la valeur qui peut être analysée à travers le prisme de la poésie cinématographique. L'auteur approfondit ensuite le concept de « structures affectives », qui sont les fondements affectifs des communautés politiques et de leurs horizons de valeurs.

Poética cinematográfica de la culpa: una forma de comunidad en la acusación audiovisual En el libro Poética cinematográfica de la culpa, el autor profundiza en las complejas relaciones entre la tecnología, los medios de comunicación y la percepción humana, investigando cómo la evolución de la tecnología ha influido en nuestra comprensión de la culpa y su papel en la formación de las comunidades políticas. autor sostiene que la culpa no es sólo una emoción psicológica individualista, sino más bien un caso paradigmático para entender la política y la historia a través de la afectividad encarnada y las relaciones generales con el mundo. A través de un análisis detallado de tres ejemplos distintos -el cine alemán de posguerra, los westerns de Hollywood y las películas sobre el cambio climático-, el autor examina cómo los patrones de composición audiovisual configuran las condiciones de oportunidad de las comunidades políticas y su historicidad. libro comienza subrayando la necesidad de estudiar y comprender el proceso de evolución tecnológica, especialmente en el contexto del desarrollo del conocimiento moderno. autor sostiene que la supervivencia de la humanidad y la unión de las personas en un Estado en guerra dependen de la capacidad de desarrollar un paradigma personal de percepción del proceso tecnológico. Este paradigma debe basarse en la comprensión de que el sentimiento de culpa no es sólo un fenómeno psicológico, sino una compleja construcción de significado, identidad y valor que puede analizarse a través del prisma de la poética cinematográfica. autor profundiza entonces en el concepto de «estructuras con fundamento afectivo», que son los fundamentos afectivos de las comunidades políticas y sus horizontes de valores.

Poetica cinematografica della colpa: modalità di comunione nell'accusa audiovisiva Nel libro «La poetica cinematografica della colpa», l'autore approfondisce le complesse relazioni tra tecnologia, media e percezione umana, esplorando come l'evoluzione della tecnologia abbia influenzato la nostra comprensione della colpa e il suo ruolo nella formazione delle comunità politiche. L'autore sostiene che la colpa non è solo un'emozione psicologica individualista, ma piuttosto una valigetta paradigmatica per comprendere la politica e la storia attraverso l'affettività incarnata e il rapporto comune con il mondo. Attraverso l'analisi dettagliata di tre esempi distinti - il cinema tedesco del dopoguerra, i western di Hollywood e i film sui cambiamenti climatici - l'autore considera il modo in cui i brevetti dell'audiovisivo creano le condizioni di opportunità delle comunità politiche e la loro storicità. Il libro inizia sottolineando la necessità di studiare e comprendere l'evoluzione tecnologica, soprattutto nel contesto dello sviluppo della conoscenza moderna. L'autore sostiene che la sopravvivenza dell'umanità e l'unione delle persone in uno stato in guerra dipendono dalla capacità di sviluppare un paradigma personale della percezione del processo tecnologico. Questo paradigma deve basarsi sulla consapevolezza che il senso di colpa non è solo un fenomeno psicologico, ma una struttura complessa di significato, identità e valore che può essere analizzata attraverso la poetica cinematografica. L'autore approfondisce poi il concetto dì strutture affettivamente fondate ", che sono le basi affettive delle comunità politiche e dei loro orizzonti di valori.

Filmische Poetik der Schuld: Eine Art der Gemeinsamkeit in der audiovisuellen Schuldzuweisung In dem Buch „Filmische Poetik der Schuld“ geht der Autor auf das komplexe Verhältnis von Technologie, Medien und menschlicher Wahrnehmung ein und untersucht, wie die Entwicklung der Technologie unser Schuldverständnis und seine Rolle bei der Gestaltung politischer Gemeinschaften beeinflusst hat. Der Autor argumentiert, dass Schuld nicht nur eine individualistische psychologische Emotion ist, sondern vielmehr ein paradigmatischer Fall für das Verständnis von Politik und Geschichte durch verkörperte Affektivität und allgemeine Beziehungen zur Welt. Anhand einer detaillierten Analyse von drei Einzelbeispielen - dem deutschen Nachkriegskino, Hollywood-Western und Filmen zum Klimawandel - untersucht der Autor, wie audiovisuelle Kompositionsmuster die Möglichkeitsbedingungen politischer Gemeinschaften und ihre Historizität prägen. Das Buch beginnt mit der Betonung der Notwendigkeit, den Prozess der technologischen Evolution zu studieren und zu verstehen, insbesondere im Zusammenhang mit der Entwicklung des modernen Wissens. Der Autor argumentiert, dass das Überleben der Menschheit und die Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat von der Fähigkeit abhängt, ein persönliches Paradigma der Wahrnehmung des technologischen Prozesses zu entwickeln. Dieses Paradigma muss auf der Erkenntnis basieren, dass Schuldgefühle nicht nur ein psychologisches Phänomen sind, sondern eine komplexe Konstruktion von Bedeutung, Identität und Wert, die durch das Prisma der filmischen Poetik analysiert werden kann. Der Autor vertieft sich dann in das Konzept der „affektiv begründeten Strukturen“, die die affektiven Grundlagen politischer Gemeinschaften und ihrer Wertehorizonte sind.

''

nematik Suçluluk Poetikası: Görsel-İşitsel Suçlamada Bir Topluluk Yolu "nematik Suçluluk Poetikası" kitabı, teknoloji, medya ve insan algısı arasındaki karmaşık ilişkiyi inceleyerek, teknolojinin evriminin suçluluk anlayışımızı ve politik toplulukları şekillendirmedeki rolünü nasıl etkilediğini araştırıyor. Yazar, suçluluğun sadece bireyci bir psikolojik duygu değil, aynı zamanda somutlaşmış etkililik ve dünyayla genel ilişkiler yoluyla siyaseti ve tarihi anlamak için paradigmatik bir durum olduğunu savunuyor. Üç ayrı örneğin (savaş sonrası Alman sineması, Hollywood western filmleri ve iklim değişikliği filmleri) ayrıntılı bir analizini yapan yazar, görsel-işitsel kompozisyon kalıplarının siyasi topluluklar için fırsat koşullarını ve bunların tarihselliğini nasıl şekillendirdiğini ele alıyor. Kitap, özellikle modern bilginin gelişimi bağlamında, teknolojik evrim sürecini inceleme ve anlama ihtiyacını vurgulayarak başlar. Yazar, insanlığın hayatta kalması ve insanların savaşan bir durumda birleşmesinin, teknolojik sürecin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirme yeteneğine bağlı olduğunu savunuyor. Bu paradigma, suçluluğun sadece psikolojik bir fenomen olmadığı, aynı zamanda sinematik şiirsel mercekle analiz edilebilecek anlam, kimlik ve değerin karmaşık bir inşası olduğu anlayışına dayanmalıdır. Yazar daha sonra, siyasi toplulukların duygusal temelleri ve değer ufukları olan "etkili bir şekilde topraklanmış yapılar" kavramına girer.

شعر الذنب السينمائي: طريقة للمجتمع في اللوم السمعي البصري يتعمق كتاب «شعر الذنب السينمائي» في العلاقة المعقدة بين التكنولوجيا ووسائل الإعلام والإدراك البشري، ويستكشف كيف أثر تطور التكنولوجيا على فهمنا للذنب ودوره في تشكيل المجتمعات السياسية. يجادل المؤلف بأن الذنب ليس مجرد عاطفة نفسية فردية، بل هو حالة نموذجية لفهم السياسة والتاريخ من خلال العاطفة المجسدة والعلاقات العامة مع العالم. من خلال تحليل مفصل لثلاثة أمثلة منفصلة - السينما الألمانية بعد الحرب، وأفلام هوليوود الغربية وتغير المناخ - يفكر المؤلف في كيفية تشكيل أنماط التكوين السمعي البصري لظروف الفرص للمجتمعات السياسية وتاريخها. يبدأ الكتاب بالتأكيد على الحاجة إلى دراسة وفهم عملية التطور التكنولوجي، خاصة في سياق تطوير المعرفة الحديثة. ويدفع المؤلف بأن بقاء البشرية وتوحيد الناس في دولة متحاربة يتوقفان على القدرة على وضع نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية. يجب أن يستند هذا النموذج إلى فهم أن الذنب ليس مجرد ظاهرة نفسية، ولكنه بناء معقد للمعنى والهوية والقيمة يمكن تحليله من خلال عدسة الشعر السينمائي. ثم يتعمق المؤلف في مفهوم «الهياكل القائمة على أساس عاطفي»، والتي هي الأسس العاطفية للمجتمعات السياسية وآفاق قيمها.