The novel "Bumazhnye kukly" (Paper Dolls) by Olga Slavnikova tells the story of three generations of women who live in a world where technology has evolved to the point where humans have become almost immortal and ageless. The main character, Alma, is a brilliant scientist who creates a device that allows her to enter the virtual reality of her own mind, where she can experience the life of her ancestors and learn about their experiences. However, as she delves deeper into the past, she realizes that the memories of her ancestors are not always accurate and that the truth is often hidden behind a web of lies and deception. As Alma navigates through the virtual reality of her own mind, she discovers that her family's history is full of secrets and lies, and that the truth about her ancestors is not what it seems. She also learns that the evolution of technology has led to a loss of human connection and intimacy, and that people have become detached from each other and from the world around them. The novel explores the theme of the need for a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge, and how this can be the basis for the survival of humanity and the unification of people in a warring state.

Роман «Бумажныe куклы» Ольги Славниковой рассказывает о трех поколениях женщин, которые живут в мире, где технологии эволюционировали до такой степени, что люди стали почти бессмертными и нестареющими. Главная героиня, Альма, - блестящий учёный, создающая устройство, позволяющее ей войти в виртуальную реальность собственного разума, где она сможет испытать жизнь предков и узнать об их переживаниях. Однако, углубляясь в прошлое, она понимает, что воспоминания её предков не всегда точны и что правда часто скрывается за паутиной лжи и обмана. Когда Альма перемещается по виртуальной реальности собственного разума, она обнаруживает, что история её семьи полна тайн и лжи, и что правда о её предках - не то, чем кажется. Она также узнаёт, что эволюция технологий привела к потере человеческой связи и близости, и что люди оторвались друг от друга и от окружающего мира. Роман исследует тему необходимости личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современного знания, и как это может быть основой выживания человечества и объединения людей в воюющем государстве.

Roman « s poupées de papier » Olga Slavnikova parle de trois générations de femmes qui vivent dans un monde où la technologie a évolué au point où les hommes sont devenus presque immortels et intacts. L'héroïne principale, Alma, est un brillant scientifique qui crée un dispositif lui permettant d'entrer dans la réalité virtuelle de son propre esprit, où elle peut expérimenter la vie des ancêtres et découvrir leurs expériences. Cependant, en s'enfonçant dans le passé, elle se rend compte que les souvenirs de ses ancêtres ne sont pas toujours exacts et que la vérité se cache souvent derrière une toile de mensonges et de tromperies. Quand Alma se déplace dans la réalité virtuelle de son propre esprit, elle découvre que l'histoire de sa famille est pleine de secrets et de mensonges, et que la vérité sur ses ancêtres n'est pas ce qu'elle semble être. Elle apprend également que l'évolution de la technologie a entraîné la perte du lien humain et de l'intimité, et que les gens se sont séparés les uns des autres et du monde qui les entoure. roman explore la nécessité d'un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement de la connaissance moderne, et comment cela peut être la base de la survie de l'humanité et de l'unification des gens dans un État en guerre.

Il romanzo « bambole di carta» di Olga Slavnikova parla di tre generazioni di donne che vivono in un mondo in cui la tecnologia si è evoluta al punto che le persone sono diventate quasi immortali e inattive. La protagonista, Alma, è una brillante scienziata che crea un dispositivo che le permette di entrare nella realtà virtuale della sua mente, dove potrà sperimentare la vita degli antenati e scoprire le loro esperienze. Tuttavia, approfondendo il passato, si rende conto che i ricordi dei suoi antenati non sono sempre precisi e che spesso la verità si nasconde dietro una ragnatela di bugie e inganni. Quando Alma si muove nella realtà virtuale della sua mente, scopre che la storia della sua famiglia è piena di segreti e bugie, e che la verità sui suoi antenati non è come sembra. Scopre anche che l'evoluzione della tecnologia ha causato la perdita di connettività umana e intimità, e che le persone si sono separate l'una dall'altra e dal mondo circostante. Il romanzo esplora il tema della necessità di un paradigma personale della percezione del processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna, e come questo possa essere la base della sopravvivenza dell'umanità e dell'unione delle persone in uno stato in guerra.

Der Roman „Papierpuppen“ von Olga Slavnikova erzählt von drei Generationen von Frauen, die in einer Welt leben, in der sich die Technologie so weit entwickelt hat, dass die Menschen fast unsterblich und alterslos geworden sind. Die Hauptfigur, Alma, ist eine brillante Wissenschaftlerin, die ein Gerät entwickelt, das es ihr ermöglicht, in die virtuelle Realität ihres eigenen Geistes einzutreten, wo sie das ben ihrer Vorfahren erleben und etwas über ihre Erfahrungen erfahren kann. Als sie jedoch in die Vergangenheit eintaucht, erkennt sie, dass die Erinnerungen ihrer Vorfahren nicht immer genau sind und dass die Wahrheit oft hinter einem Netz aus Lügen und Täuschungen verborgen ist. Als Alma sich durch die virtuelle Realität ihres eigenen Geistes bewegt, entdeckt sie, dass die Geschichte ihrer Familie voller Geheimnisse und Lügen steckt und dass die Wahrheit über ihre Vorfahren nicht das ist, was sie zu sein scheint. e lernt auch, dass die Entwicklung der Technologie zum Verlust der menschlichen Verbindung und Intimität geführt hat und dass sich die Menschen voneinander und von der Welt um sie herum getrennt haben. Der Roman untersucht die Notwendigkeit eines persönlichen Paradigmas der Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens und wie dies die Grundlage für das Überleben der Menschheit und die Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat sein kann.

Olga Slavnikova w powieści Paper Dolls opowiada o trzech pokoleniach kobiet żyjących w świecie, w którym technologia ewoluowała do tego stopnia, że ludzie stali się niemal nieśmiertelni i starzejący się. Główną postacią, Alma, jest genialny naukowiec, który tworzy urządzenie, które pozwala jej wejść w wirtualną rzeczywistość własnego umysłu, gdzie może doświadczyć życia swoich przodków i dowiedzieć się o ich doświadczeniach. Jednak, zagłębiając się w przeszłość, zdaje sobie sprawę, że wspomnienia jej przodków nie zawsze są dokładne i że prawda jest często ukryta za siecią kłamstw i oszustw. Kiedy Alma nawiguje po wirtualnej rzeczywistości własnego umysłu, odkrywa, że historia jej rodziny jest pełna tajemnic i kłamstw, a prawda o jej przodkach nie jest tym, co się wydaje. Dowiaduje się również, że ewolucja technologii doprowadziła do utraty ludzkich powiązań i intymności oraz że ludzie są rozwiedzeni między sobą i z otaczającego ich świata. Powieść bada temat potrzeby osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy i jak to może być podstawą do przetrwania ludzkości i zjednoczenia ludzi w stanie wojennym.

הספר של אולגה סלאבניקובה בובות נייר מספר על שלושה דורות של נשים שחיות בעולם שבו הטכנולוגיה התפתחה עד כדי כך שאנשים הפכו כמעט בני אלמוות וחסרי גיל. הדמות הראשית, אלמה, היא מדענית מבריקה שיוצרת מכשיר שמאפשר לה להיכנס למציאות המדומה של המוח שלה, שבו היא יכולה לחוות את החיים של אבותיה וללמוד על החוויות שלהם. עם זאת, התעמקות בעבר, היא מבינה כי זכרונות אבותיה אינם תמיד מדויקים וכי האמת לעתים קרובות מוסתרת מאחורי רשת של שקרים והונאה. בזמן שאלמה מנווטת במציאות המדומה של המוח שלה, היא מגלה שסיפור המשפחה שלה מלא בסודות ושקרים, ושהאמת על אבותיה היא לא מה שהיא נראית. היא גם לומדת שהתפתחות הטכנולוגיה הובילה לאובדן הקשר והאינטימיות האנושיים, ושאנשים גרושים זה מזה ומהעולם הסובב אותם. הרומן בוחן את נושא הצורך בפרדיגמה אישית של תפיסה של התהליך הטכנולוגי של פיתוח הידע המודרני, וכיצד זה יכול להיות הבסיס להישרדות האנושות ולאיחוד בני האדם במדינה לוחמת.''

Olga Slavnikova'nın Paper Dolls adlı romanı, teknolojinin insanların neredeyse ölümsüz ve yaşlanmayacak kadar geliştiği bir dünyada yaşayan üç nesil kadını anlatıyor. Ana karakter Alma, atalarının yaşamını deneyimleyebileceği ve deneyimlerini öğrenebileceği kendi zihninin sanal gerçekliğine girmesine izin veren bir cihaz yaratan parlak bir bilim adamıdır. Bununla birlikte, geçmişe bakarak, atalarının anılarının her zaman doğru olmadığını ve gerçeğin genellikle bir yalan ve aldatma ağının arkasında gizlendiğini fark eder. Alma kendi aklının sanal gerçekliğinde gezinirken, ailesinin hikayesinin sırlar ve yalanlarla dolu olduğunu ve ataları hakkındaki gerçeğin göründüğü gibi olmadığını keşfeder. Ayrıca, teknolojinin evriminin insan bağlantısının ve yakınlığının kaybına yol açtığını ve insanların birbirlerinden ve çevrelerindeki dünyadan ayrıldığını öğrenir. Roman, modern bilginin teknolojik gelişim sürecinin kişisel bir algı paradigmasına duyulan ihtiyacı ve bunun insanlığın hayatta kalması ve insanların savaşan bir durumda birleşmesi için nasıl bir temel olabileceğini araştırıyor.

تحكي رواية أولغا سلافنيكوفا Paper Dolls عن ثلاثة أجيال من النساء اللواتي يعشن في عالم تطورت فيه التكنولوجيا لدرجة أن الناس أصبحوا شبه خالدين وعديمي العمر. الشخصية الرئيسية، ألما، هي عالمة رائعة تصنع جهازًا يسمح لها بدخول الواقع الافتراضي لعقلها، حيث يمكنها تجربة حياة أسلافها والتعرف على تجاربهم. ومع ذلك، عند الخوض في الماضي، تدرك أن ذكريات أسلافها ليست دقيقة دائمًا وأن الحقيقة غالبًا ما تكون مخفية وراء شبكة من الأكاذيب والخداع. بينما تتنقل ألما في الواقع الافتراضي لعقلها، تكتشف أن قصة عائلتها مليئة بالأسرار والأكاذيب، وأن حقيقة أسلافها ليست كما تبدو. كما تعلم أن تطور التكنولوجيا أدى إلى فقدان الاتصال البشري والعلاقة الحميمة، وأن الناس منفصلون عن بعضهم البعض وعن العالم من حولهم. تستكشف الرواية موضوع الحاجة إلى نموذج شخصي للإدراك للعملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة، وكيف يمكن أن يكون هذا الأساس لبقاء البشرية وتوحيد الناس في حالة حرب.

奧爾加·斯拉夫尼科娃（Olga Slavnikova）的小說「紙娃娃」講述了生活在技術發展到人類幾乎不朽和永恒的世界中的三代女性。主角阿爾瑪（Alma）是一位出色的科學家，她創造了一種設備，使她能夠進入自己思想的虛擬現實，在那裏她可以體驗祖先的生活並了解他們的經歷。然而，通過深入研究過去，她意識到祖先的記憶並不總是準確的，真相常常隱藏在謊言和欺騙的網絡背後。當阿爾瑪（Alma）穿越自己心靈的虛擬現實時，她發現家人的故事充滿了神秘感和謊言，而關於祖先的真相似乎並非如此。她還了解到，技術的進步導致了人類聯系和親密關系的喪失，人們彼此之間以及與周圍世界的分離。小說探討了理解現代知識發展的技術過程的個人範式的必要性的主題，以及這如何成為人類生存和人類在交戰國團結的基礎。