and Sebeos as the main source for the study of the history of the Albanians in the Middle Ages and also considers other sources: Greek Byzantine Arabic and Armenian. The book 'АлбанияАлуанк в греколатинских и древнеармянских источниках' provides a comprehensive analysis of the terms Albania and Albanians in ancient and medieval sources from the 4th century BCE until the 10th century CE. The author, examines the evolution of these terms and their significance in understanding the history, geography, ethnonymy, and chronology of the region and its people. The monograph is divided into several sections, each focusing on a specific period and source material. In the first section, the author explores the origins of the term Albania and its use in classical Greek and Roman sources. Here, they demonstrate that the term never reflected the self-name of the formed ethnic unit but rather denoted the population of political and administrative entities with the name Albania. The author highlights the importance of this distinction, as it allows for a more accurate understanding of the historical development of the region and its inhabitants. The second section delves into the study of the History of Albania by Movses Daskhuranzi and Sebeos, which are considered the main sources for the study of the history of the Albanians in the Middle Ages. The author analyzes these sources and identifies the most important moments in Albanian history, including the migration of the Albanians from the Caucasus to the Balkans, their settlement in the region, and their interactions with neighboring peoples. The third section examines other sources, such as Greek, Byzantine, Arabic, and Armenian materials, which provide valuable insights into the history and culture of the Albanians. The author adapts the text for human perception, analysis, and understanding, using simplified language and accessible formats to make the information more accessible to a wider audience. Throughout the book, the author emphasizes the need to study and understand the process of technology evolution, particularly in the context of modern knowledge and its impact on humanity. They argue that developing a personal paradigm for perceiving technological progress is crucial for survival in a warring state and the unification of people.

и Себеос как основной источник для изучения истории албанцев в Средние века и рассматривает также другие источники: Греческий византийский арабский и армянский язык. Книга 'АлбанияАлуанк в греколатинских и древнеармянских источниках'обеспечивает всесторонний анализ условий Албания и албанцы в древних и средневековых источниках с 4-го века BCE до 10-го века автор CE.The, рассматривает эволюцию этих терминов и их значение в понимании истории, географии, этнонимии и хронологии региона и его народа. Монография разделена на несколько разделов, каждый из которых посвящен определенному периоду и исходному материалу. В первом разделе автор исследует происхождение термина Албания и его использование в классических греческих и римских источниках. Здесь они демонстрируют, что этот термин никогда не отражал самоназвание образовавшейся этнической единицы, а скорее обозначал население политических и административных образований именем Албания. Автор подчеркивает важность этого различия, поскольку оно позволяет более точно понять историческое развитие региона и его жителей. Второй раздел углубляется в изучение «Истории Албании» Мовсеса Дасхуранзи и Себеоса, которые считаются основными источниками для изучения истории албанцев в Средние века Автор анализирует эти источники и выделяет важнейшие моменты албанской истории, в том числе миграция албанцев с Кавказа на Балканы, их расселение в регионе, и их взаимодействия с соседними народами. В третьем разделе рассматриваются другие источники, такие как греческие, византийские, арабские и армянские материалы, которые дают ценную информацию об истории и культуре албанийцев. Автор адаптирует текст для человеческого восприятия, анализа и понимания, используя упрощенный язык и доступные форматы, чтобы сделать информацию более доступной для более широкой аудитории. На протяжении всей книги автор подчеркивает необходимость изучения и понимания процесса эволюции технологий, особенно в контексте современных знаний и их влияния на человечество. Они утверждают, что разработка личной парадигмы восприятия технологического прогресса имеет решающее значение для выживания в воюющем государстве и объединения людей.

et Sebeos comme principale source pour l'étude de l'histoire des Albanais au Moyen Age et considère également d'autres sources : l'arabe byzantin grec et l'arménien. livre « AlbanieAluank dans les sources grecques et arméniennes » fournit une analyse complète des conditions albanaises et albanaises dans les sources antiques et médiévales du 4e siècle de BCE au 10e siècle, l'auteur de CE.The, examine l'évolution de ces termes et leur importance dans la compréhension de l'histoire, de la géographie, de l'ethnologie et de la chronologie de la région et de son peuple. La monographie est divisée en plusieurs sections, chacune consacrée à une période donnée et au matériel original. Dans la première section, l'auteur étudie l'origine du terme Albanie et son utilisation dans les sources grecques et romaines classiques. Ici, ils montrent que ce terme ne reflète jamais l'identité de l'unité ethnique formée, mais désigne plutôt la population des entités politiques et administratives par le nom de l'Albanie. L'auteur souligne l'importance de cette distinction, car elle permet de mieux comprendre le développement historique de la région et de ses habitants. La deuxième partie est approfondie dans l'étude de « L'histoire de l'Albanie » de Moves Dasjuranzi et Sebeos, qui sont considérées comme les principales sources pour étudier l'histoire des Albanais au Moyen Age. L'auteur analyse ces sources et met en évidence les moments les plus importants de l'histoire albanaise, y compris la migration des Albanais du Caucase vers les Balkans, leur réinstallation dans la région et leurs interactions avec les peuples voisins. La troisième section traite d'autres sources, telles que les matériaux grecs, byzantins, arabes et arméniens, qui fournissent des informations précieuses sur l'histoire et la culture des Albanais. L'auteur adapte le texte à la perception humaine, à l'analyse et à la compréhension, en utilisant un langage simplifié et des formats accessibles pour rendre l'information plus accessible à un public plus large. Tout au long du livre, l'auteur souligne la nécessité d'étudier et de comprendre le processus d'évolution des technologies, en particulier dans le contexte des connaissances modernes et de leur impact sur l'humanité. Ils affirment que l'élaboration d'un paradigme personnel de perception du progrès technologique est essentielle à la survie dans un État en guerre et à l'unification des personnes.

y Sebeos como fuente principal para el estudio de la historia de los albaneses en la Edad Media y considera también otras fuentes: el árabe bizantino griego y el armenio. libro 'AlbaniaAluank en las fuentes grecolatinas y armenias antiguas'proporciona un análisis exhaustivo de las condiciones de Albania y albaneses en las fuentes antiguas y medievales desde el siglo 4 BCE hasta el siglo 10 autor CE.Este examina la evolución de estos términos y su significado en la comprensión de la historia, geografía, etnonimia y cronología la región y su pueblo. La monografía se divide en varias secciones, cada una dedicada a un período específico y al material original. En la primera sección, el autor explora el origen del término Albania y su uso en fuentes clásicas griegas y romanas. Aquí demuestran que el término nunca reflejó la autodenominación de la unidad étnica resultante, sino que designó a la población de las entidades políticas y administrativas con el nombre de Albania. autor destaca la importancia de esta distinción, ya que permite comprender con mayor precisión el desarrollo histórico de la región y de sus habitantes. La segunda sección profundiza en el estudio de la «Historia de Albania» de Movses Dashuranzi y Sebeos, que se consideran las principales fuentes para el estudio de la historia de los albaneses en la Edad Media autor analiza estas fuentes y destaca los momentos más importantes de la historia albanesa, incluyendo la migración de los albaneses del Cáucaso a los Balcanes, su asentamiento en la región y su interacción con los pueblos vecinos. En la tercera sección se examinan otras fuentes, como materiales griegos, bizantinos, árabes y armenios, que proporcionan información valiosa sobre la historia y la cultura de los albaneses. autor adapta el texto a la percepción, análisis y comprensión humana, utilizando un lenguaje simplificado y formatos accesibles para hacer la información más accesible a un público más amplio. A lo largo del libro, el autor subraya la necesidad de estudiar y comprender el proceso de evolución de la tecnología, especialmente en el contexto del conocimiento moderno y su impacto en la humanidad. Argumentan que el desarrollo de un paradigma personal para percibir el progreso tecnológico es crucial para sobrevivir en un estado en guerra y unir a las personas.

e Sebeos è la fonte principale per studiare la storia degli albanesi nel Medioevo e considera anche altre fonti, l'arabo bizantino greco e l'armeno. Il libro «Alb Aluank nelle fonti Grecolatine e Antiche Armene» fornisce un'analisi completa delle condizioni dell'Albania e degli albanesi nelle origini antiche e medievali dal quarto secolo BCE al decimo secolo autore di CE.The, considera l'evoluzione di questi termini e il loro significato nella comprensione della storia, geografia, etnomia e cronologia della regione e del suo popolo. La monografia è suddivisa in più sezioni, ciascuna dedicata a un periodo specifico e al materiale originale. Nella prima sezione l'autore indaga l'origine del termine Albania e il suo uso nelle classiche fonti greche e romane. Qui dimostrano che questo termine non riflette mai l'autodenunciazione dell'unità etnica che si è creata, bensì indicava la popolazione delle istituzioni politiche e amministrative con il nome dell'Albania. L'autore sottolinea l'importanza di questa differenza perché permette di comprendere meglio lo sviluppo storico della regione e dei suoi abitanti. La seconda sezione viene approfondita nello studio della Storia dell'Albania di Movses Dashuranzi e Sebeos, che sono considerate le principali fonti per studiare la storia degli albanesi nel Medioevo L'autore analizza queste fonti e evidenzia i momenti più importanti della storia albanese, tra cui la migrazione degli albanesi dal Caucaso ai Balcani, il loro reinsediamento nella regione, e la loro interazione con le popolazioni vicine. La terza sezione affronta altre fonti, come materiali greci, bizantini, arabi e armeni, che forniscono preziose informazioni sulla storia e la cultura albanese. L'autore adatta il testo per la percezione umana, l'analisi e la comprensione utilizzando un linguaggio semplificato e formati disponibili per rendere le informazioni più accessibili a un pubblico più ampio. Durante tutto il libro, l'autore sottolinea la necessità di studiare e comprendere l'evoluzione della tecnologia, soprattutto nel contesto delle conoscenze moderne e del loro impatto sull'umanità. Sostengono che sviluppare un paradigma personale per la percezione del progresso tecnologico è fondamentale per la sopravvivenza in uno stato in guerra e l'unione delle persone.

und Sebeos als Hauptquelle für das Studium der Geschichte der Albaner im Mittelalter und betrachtet auch andere Quellen: Griechisch-byzantinisches Arabisch und Armenisch. Das Buch „AlbaniaAluank in Grecolatin und alten armenischen Quellen“ bietet eine umfassende Analyse der Bedingungen von Albanien und Albaner in alten und mittelalterlichen Quellen vom 4. Jahrhundert BCE bis zum 10. Jahrhundert Autor CE.The, untersucht die Entwicklung dieser Begriffe und ihre Bedeutung im Verständnis der Geschichte, Geographie, Ethnonymie und Chronologie der Region und seiner Menschen. Die Monographie ist in mehrere Abschnitte unterteilt, die jeweils einer bestimmten Periode und dem Ausgangsmaterial gewidmet sind. Im ersten Abschnitt untersucht der Autor den Ursprung des Begriffs Albanien und seine Verwendung in klassischen griechischen und römischen Quellen. Hier zeigen sie, dass dieser Begriff nie die Selbstbezeichnung der gebildeten ethnischen Einheit widerspiegelte, sondern die Bevölkerung politischer und administrativer Einheiten mit dem Namen Albanien bezeichnete. Der Autor betont die Bedeutung dieser Unterscheidung, da sie ein genaueres Verständnis der historischen Entwicklung der Region und ihrer Bewohner ermöglicht. Der zweite Abschnitt vertieft sich in das Studium der „Geschichte Albaniens“ von Movses Dashuranzi und Sebeos, die als Hauptquellen für das Studium der Geschichte der Albaner im Mittelalter gelten. Der Autor analysiert diese Quellen und hebt die wichtigsten Momente der albanischen Geschichte hervor, darunter die Migration der Albaner vom Kaukasus auf den Balkan, ihre Ansiedlung in der Region und ihre Interaktionen mit den Nachbarvölkern. Der dritte Abschnitt befasst sich mit anderen Quellen wie griechischen, byzantinischen, arabischen und armenischen Materialien, die wertvolle Informationen über die Geschichte und Kultur der Albaner liefern. Der Autor passt den Text an die menschliche Wahrnehmung, Analyse und das Verständnis an, indem er eine vereinfachte Sprache und verfügbare Formate verwendet, um die Informationen einem breiteren Publikum zugänglich zu machen. Während des gesamten Buches betont der Autor die Notwendigkeit, den Prozess der Technologieentwicklung zu untersuchen und zu verstehen, insbesondere im Kontext des modernen Wissens und seiner Auswirkungen auf die Menschheit. e argumentieren, dass die Entwicklung eines persönlichen Paradigmas der Wahrnehmung des technologischen Fortschritts entscheidend für das Überleben in einem kriegführenden Staat und die Vereinigung von Menschen ist.

וסבאוס כמקור העיקרי לחקר ההיסטוריה של האלבנים בימי הביניים וגם רואה במקורות אחרים: ערבית יוונית ביזנטית וארמנית. הספר "אלבז אלואנק בגרקולטין ומקורות ארמניים עתיקים" מספק ניתוח מקיף של התנאים של אלבניה ואלבנים במקורות עתיקים וימי הביניים מהמאה ה-4 לפנה "ס עד המאה ה-10 על ידי הסופר סי. בהתחשב באבולוציה של מונחים אלה ומשמעותם בהבנת ההיסטוריה, גאוגרפיה, אתנונים וכרונולוגיה של האזור ואנשיו. המונוגרפיה מחולקת למספר חלקים, שכל אחד מהם מוקדש לתקופה מסוימת ולחומר מקור. בחלק הראשון חוקר המחבר את מקור המונח אלבניה ואת השימוש בו במקורות יווניים ורומיים קלאסיים. כאן הם מראים שהמונח מעולם לא שיקף את הכינוי העצמי של היחידה האתנית המתגבשת, אלא הצביע על האוכלוסייה של ישויות פוליטיות ומנהליות בשם אלבניה. המחבר מדגיש את חשיבותה של הבחנה זו, שכן היא מאפשרת הבנה מדויקת יותר של ההתפתחות ההיסטורית של האזור ושל תושביו. החלק השני מתעמק בחקר ההיסטוריה של אלבניה על ידי מובס דסקוראנצי וסבאוס, שנחשבים למקורות העיקריים לחקר ההיסטוריה של האלבנים בימי הביניים. המחבר מנתח מקורות אלה ומזהה את הרגעים החשובים ביותר בהיסטוריה האלבנית, כולל הגירתם של אלבנים מהקווקז לבלקן, התיישבותם מחדש באזור, ויחסיהם עם עמים שכנים. החלק השלישי בוחן מקורות נוספים, כגון יוונית, ביזנטית, ערבית וארמנית, המספקים מידע רב ערך על ההיסטוריה והתרבות של האלבנים. המחבר מתאים את הטקסט לתפיסה, ניתוח והבנה אנושיים, באמצעות שפה מפושטת ופורמטים נגישים כדי להפוך את המידע לנגיש יותר לקהל רחב יותר. לאורך הספר מדגיש המחבר את הצורך לחקור ולהבין את תהליך האבולוציה של הטכנולוגיה, במיוחד בהקשר של הידע המודרני והשפעתו על האנושות. הם טוענים שפיתוח פרדיגמה אישית להבנת ההתקדמות הטכנולוגית הוא קריטי להישרדות במדינה לוחמת ולקרב בין אנשים.''

ve Sebeos, Orta Çağ'daki Arnavutların tarihini incelemek için ana kaynak olarak ve diğer kaynakları da göz önünde bulundurur: Yunan Bizans Arapçası ve Ermenice. 'AlbaniaAluank in Grecolatine and Ancient Armenian Sources'(Grekolatin ve Eski Ermeni Kaynaklarında AlbaniaAluank) adlı kitap, yazar tarafından M.Ö. 4. yüzyıldan 10. yüzyıla kadar olan antik ve ortaçağ kaynaklarında Arnavutluk ve Arnavutların koşullarının kapsamlı bir analizini sunmaktadır. Bu terimlerin evrimini ve tarihi anlamadaki anlamlarını göz önünde bulundurur, Coğrafya, bölgenin ve halkının etnonimi ve kronolojisi. Monografi, her biri belirli bir döneme ve kaynak malzemeye ayrılmış birkaç bölüme ayrılmıştır. İlk bölümde, yazar Arnavutluk teriminin kökenini ve klasik Yunan ve Roma kaynaklarında kullanımını araştırıyor. Burada, terimin hiçbir zaman oluşturulan etnik birimin kendini tanımlamasını yansıtmadığını, aksine siyasi ve idari varlıkların nüfusunu Arnavutluk adıyla gösterdiğini gösteriyorlar. Yazar, bölgenin ve sakinlerinin tarihsel gelişiminin daha doğru bir şekilde anlaşılmasını sağladığı için bu ayrımın önemini vurgulamaktadır. İkinci bölüm, Orta Çağ'daki Arnavutların tarihini incelemek için ana kaynaklar olarak kabul edilen Movses Daskhuranzi ve Sebeos'un "Arnavutluk Tarihi" çalışmasını inceliyor. Yazar bu kaynakları analiz eder ve Arnavutların Kafkasya'dan Balkanlara göçü, bölgeye yeniden yerleşmeleri ve komşu halklarla etkileşimleri de dahil olmak üzere Arnavut tarihinin en önemli anlarını tanımlar. Üçüncü bölüm, Arnavutların tarihi ve kültürü hakkında değerli bilgiler sağlayan Yunan, Bizans, Arap ve Ermeni materyalleri gibi diğer kaynakları inceler. Yazar, bilgiyi daha geniş bir kitleye daha erişilebilir hale getirmek için basitleştirilmiş dil ve erişilebilir formatlar kullanarak metni insan algısı, analizi ve anlayışı için uyarlar. Kitap boyunca, yazar, özellikle modern bilgi ve insanlık üzerindeki etkisi bağlamında, teknolojinin evrim sürecini inceleme ve anlama ihtiyacını vurgulamaktadır. Teknolojik ilerlemeyi algılamak için kişisel bir paradigma geliştirmenin, savaşan bir durumda hayatta kalmak ve insanları bir araya getirmek için kritik olduğunu savunuyorlar.

وسيبيوس كمصدر رئيسي لدراسة تاريخ الألبان في العصور الوسطى ويعتبران أيضا مصادر أخرى: اليونانية البيزنطية العربية والأرمنية. يقدم كتاب «AlbaniaAluank in Grecolatine and Ancient Armenian Sources» تحليلاً شاملاً لأوضاع ألبانيا والألبان في المصادر القديمة والقرون الوسطى من القرن الرابع قبل الميلاد إلى القرن العاشر من قبل المؤلف CE.The، ينظر في تطور هذه المصطلحات ومعناها في فهم التاريخ، الجغرافيا والأسماء الإثنية والتسلسل الزمني للمنطقة وسكانها. وتنقسم الدراسة إلى عدة أقسام، يخصص كل منها لفترة محددة ومواد مصدرية. في القسم الأول، يستكشف المؤلف أصل مصطلح ألبانيا واستخدامه في المصادر اليونانية والرومانية الكلاسيكية. وهنا يبرهنون على أن هذا المصطلح لم يعكس قط التسمية الذاتية للوحدة الإثنية المشكلة، وإنما يشير إلى سكان الكيانات السياسية والإدارية باسم ألبانيا. ويشدد المؤلف على أهمية هذا التمييز لأنه يتيح فهماً أدق للتطور التاريخي للمنطقة وسكانها. يتعمق القسم الثاني في دراسة «تاريخ ألبانيا» من قبل Movses Daskhuranzi و Sebeos، والتي تعتبر المصادر الرئيسية لدراسة تاريخ الألبان في العصور الوسطى. يحلل المؤلف هذه المصادر ويحدد أهم لحظات التاريخ الألباني، بما في ذلك هجرة الألبان من القوقاز إلى البلقان، وإعادة توطينهم في المنطقة، وتفاعلهم مع الشعوب المجاورة. ويبحث الفرع الثالث مصادر أخرى، مثل المواد اليونانية والبيزنطية والعربية والأرمنية، التي توفر معلومات قيمة عن تاريخ وثقافة الألبان. يقوم المؤلف بتكييف النص للإدراك والتحليل والفهم البشري، باستخدام لغة مبسطة وأشكال يسهل الوصول إليها لجعل المعلومات في متناول جمهور أوسع. في جميع أنحاء الكتاب، يؤكد المؤلف على الحاجة إلى دراسة وفهم عملية تطور التكنولوجيا، لا سيما في سياق المعرفة الحديثة وتأثيرها على البشرية. يجادلون بأن تطوير نموذج شخصي لإدراك التقدم التكنولوجي أمر بالغ الأهمية للبقاء في حالة حرب والجمع بين الناس.

그리고 Sebeos는 중세의 알바니아 역사를 연구하는 주요 출처이며 그리스 비잔틴 아랍어와 아르메니아어의 다른 출처도 고려합니다. '그레 콜라 틴과 고대 아르메니아 소스의 알바니아 알루 앙크 (AlbaniaAluank)'라는 책은 저자 CE에 의해 기원전 4 세기부터 10 세기까지 고대와 중세 자료에서 알바니아와 알바니아 인의 상태에 대한 포괄적 인 분석을 제공합니다. 이 용어의 진화와 역사를 이해하는 데있어 그 의미를 고려하십시오. 이 지역과 그 사람들의 지리, 민족학 및 연대기. 논문은 여러 섹션으로 나뉘며 각 섹션은 특정 기간과 소스 자료에 전념합니다. 첫 번째 섹션에서 저자는 알바니아라는 용어의 기원과 고전적인 그리스와 로마의 자료에서의 사용을 탐구합니다. 여기서 그들은이 용어가 형성된 민족 단위의 자기 지정을 결코 반영하지 않고 오히려 알바니아라는 이름으로 정치 및 행정 단체의 인구를 나타냅니다. 저자는 지역과 주민의 역사적 발전을보다 정확하게 이해할 수 있기 때문에이 구별의 중요성을 강조합니다. 두 번째 섹션은 Movses Daskhuranzi와 Sebeos의 "알바니아의 역사" 에 대한 연구를 탐구하며, 이는 중세 알바니아 역사를 연구하는 주요 출처로 간주됩니다. 저자는 이러한 출처를 분석하고 코카서스에서 발칸 반도로 알바니아 인의 이주, 지역에서의 정착 및 이웃 사람들과의 상호 작용을 포함하여 알바니아 역사의 가장 중요한 순간을 식별합니다. 세 번째 섹션은 알바니아 인의 역사와 문화에 대한 귀중한 정보를 제공하는 그리스, 비잔틴, 아랍어 및 아르메니아 자료와 같은 다른 출처를 조사합니다. 저자는 단순화 된 언어와 액세스 가능한 형식을 사용하여 더 많은 사람들이 정보를보다 쉽게 이용할 수 있도록 인간의 인식, 분석 및 이해를 위해 텍스트를 조정합니 이 책 전체에서 저자는 특히 현대 지식과 인류에 미치는 영향과 관련하여 기술의 진화 과정을 연구하고 이해해야 할 필요성을 강조합니다. 그들은 기술 진보를 인식하기위한 개인적인 패러다임을 개발하는 것이 전쟁 상태에서 생존하고 사람들을한데 모으는 데 중요하다고 주장

とセベオスは、中世のアルバニア人の歴史を研究するための主要な情報源として、また、他の情報源を考慮します：ギリシャのビザンチン語アラビア語とアルメニア語。著者CEによって紀元前4世紀から10世紀までの古代および中世の情報源におけるアルバニアとアルバニアの状態の包括的な分析を提供しています。 歴史を理解する上でこれらの用語の進化とその意味を考慮し、 地域とその人々の地理、民族、代学。モノグラフはいくつかのセクションに分かれており、それぞれが特定の期間と原料に捧げられています。最初のセクションでは、著者はアルバニアという用語の起源と、古典的なギリシャ語とローマ語のソースでの使用を探求しています。ここで彼らは、この用語が形成された民族単位の自己指定を反映したものではなく、むしろアルバニアという名前で政治的および行政的実体の人口を示したことを示している。著者は、地域とその住民の歴史的発展をより正確に理解することができるため、この区別の重要性を強調している。2番目のセクションでは、中世のアルバニア人の歴史を研究するための主な情報源と考えられているMovses DaskhuranziとSebeosによる「アルバニアの歴史」の研究に焦点を当てています。著者は、これらの情報源を分析し、コーカサスからバルカンへのアルバニア人の移住、地域への移住、および近隣の人々との交流など、アルバニアの歴史の最も重要な瞬間を特定します。3番目のセクションでは、ギリシャ語、ビザンチン語、アラビア語、アルメニア語などの他の資料を調べ、アルバニア人の歴史と文化に関する貴重な情報を提供しています。著者は、より広い聴衆に情報をよりアクセスしやすくするために、簡略化された言語とアクセス可能なフォーマットを使用して、人間の知覚、分析、理解のためにテキストを適応させます。著者はこの本を通して、特に現代の知識と人類への影響の文脈において、技術の進化の過程を研究し理解する必要性を強調している。彼らは、技術進歩を知覚するための個人的なパラダイムの開発は、戦争状態で生き残り、人々を結びつけるために不可欠であると主張している。

和Sebeos是研究中世紀阿爾巴尼亞歷史的主要來源，並考慮了其他來源：希臘拜占庭阿拉伯語和亞美尼亞語。CE.The的著作《希臘語和古亞美尼亞語中的AlbaniaAluank》全面分析了從BCE 4世紀到10世紀的古代和中世紀文獻中的阿爾巴尼亞人和阿爾巴尼亞人的狀況，並回顧了這些術語的演變及其在了解該地區的歷史，地理，民族名稱和代學方面的意義。該地區及其人民。專著分為幾個部分，每個部分都涉及特定的時期和原始材料。在第一部分中，作者探討了阿爾巴尼亞一詞的起源及其在古典希臘和羅馬文獻中的用法。在這裏，他們證明該術語從未反映過由此產生的種族單位的自我命名，而是以阿爾巴尼亞的名義指定了政治和行政實體的人口。作者強調了這種區別的重要性，因為它可以更準確地了解該地區及其居民的歷史發展。第二部分深入研究Movses Dashuranzi和Sebeos的「阿爾巴尼亞歷史」，這被認為是研究中世紀阿爾巴尼亞歷史的主要來源。作者分析了這些來源，並強調了阿爾巴尼亞歷史上的關鍵時刻，包括阿爾巴尼亞人從高加索遷移到巴爾幹地區，他們在該地區的定居以及他們與鄰國人民的互動。第三部分討論了其他來源，例如希臘，拜占庭，阿拉伯和亞美尼亞的材料，這些材料提供了有關阿爾巴尼亞人歷史和文化的寶貴信息。作者使用簡化的語言和可用格式為人類的感知，分析和理解量身定制文本，以使更廣泛的受眾更容易獲得信息。在整個書中，作者強調需要研究和理解技術的演變過程，特別是在現代知識及其對人類影響的背景下。他們認為，發展感知技術進步的個人範式對於在交戰國生存和團結人民至關重要。