The book "Большая цензура" (Big Censorship) by writers and journalists in the Soviet Union from 1917 to 1956 tells the story of a strict system of total control over the content and direction of all types of printing and literary creativity in the country. The book provides a detailed account of how the government controlled every aspect of literature and media, from the words chosen to the themes explored, to the authors who were allowed to publish their work. It highlights the ways in which this censorship affected the development of modern knowledge and the ability of people to express themselves freely. The book begins with the Russian Revolution of 1917, which saw the rise of the Soviet Union and the establishment of a communist government. Immediately after the revolution, the new government began to exert control over the media and literature, using censorship as a tool to shape public opinion and suppress dissent. This control continued throughout the early years of the Soviet Union, with the government tightening its grip on the arts and letters as the decades passed. The book examines the impact of censorship on the development of modern knowledge, showing how it stifled creativity and prevented the free exchange of ideas. It also looks at how censorship affected the ability of people to express themselves freely, highlighting the ways in which writers and journalists were forced to conform to the government's ideology or face reprisals.

Книга «Большая цензура» (Большая цензура) писателей и журналистов в Советском Союзе с 1917 по 1956 год повествует о строгой системе тотального контроля за содержанием и направлением всех видов книгопечатания и литературного творчества в стране. В книге подробно рассказывается о том, как правительство контролировало каждый аспект литературы и СМИ, от выбранных слов до исследуемых тем, до авторов, которым было разрешено публиковать свои работы. В нем освещаются пути, которыми эта цензура повлияла на развитие современных знаний и способность людей свободно выражать себя. Книга начинается с Русской революции 1917 года, на которую пришёлся подъём Советского Союза и установление коммунистического правительства. Сразу после революции новая власть стала осуществлять контроль над СМИ и литературой, используя цензуру как инструмент формирования общественного мнения и подавления инакомыслия. Этот контроль продолжался на протяжении первых лет существования Советского Союза, когда правительство усиливало контроль над искусством и письмами по мере того, как шли десятилетия. В книге рассматривается влияние цензуры на развитие современных знаний, показывая, как она душила творчество и препятствовала свободному обмену идеями. В нем также рассматривается, как цензура повлияла на способность людей свободно выражать себя, подчеркивая способы, с помощью которых писатели и журналисты были вынуждены соответствовать идеологии правительства или сталкиваться с репрессиями.

livre « La grande censure » (La grande censure) des écrivains et des journalistes en Union soviétique de 1917 à 1956 raconte un système strict de contrôle total du contenu et de la direction de toutes les formes d'impression et de création littéraire dans le pays. livre décrit en détail comment le gouvernement a contrôlé tous les aspects de la littérature et des médias, des mots choisis aux sujets étudiés, en passant par les auteurs autorisés à publier leurs œuvres. Il met en lumière les façons dont cette censure a influencé le développement des connaissances modernes et la capacité des gens à s'exprimer librement. livre commence par la révolution russe de 1917, qui a vu l'ascension de l'Union soviétique et l'établissement d'un gouvernement communiste. Immédiatement après la révolution, le nouveau pouvoir a commencé à exercer un contrôle sur les médias et la littérature, en utilisant la censure comme outil de formation de l'opinion publique et de répression de la dissidence. Ce contrôle a continué pendant les premières années de l'Union soviétique, lorsque le gouvernement a renforcé le contrôle des arts et des lettres au fil des décennies. livre examine l'impact de la censure sur le développement des connaissances modernes, montrant comment elle a étouffé la créativité et empêché le libre échange d'idées. Il examine également comment la censure a affecté la capacité des gens à s'exprimer librement, en soulignant les façons dont les écrivains et les journalistes ont été contraints de se conformer à l'idéologie du gouvernement ou de faire face à la répression.

libro «La gran censura» (La gran censura) de escritores y periodistas en la Unión Soviética de 1917 a 1956 narra un estricto sistema de control total del contenido y dirección de todo tipo de impresión de libros y creación literaria en el país. libro detalla cómo el gobierno controló cada aspecto de la literatura y los medios de comunicación, desde las palabras elegidas hasta los temas investigados, pasando por los autores a los que se les permitió publicar sus obras. Destaca las formas en que esta censura ha influido en el desarrollo del conocimiento moderno y en la capacidad de las personas para expresarse libremente. libro comienza con la Revolución rusa de 1917, en la que se produjo el ascenso de la Unión Soviética y el establecimiento de un gobierno comunista. Inmediatamente después de la revolución, el nuevo poder comenzó a ejercer control sobre los medios de comunicación y la literatura, utilizando la censura como herramienta para formar la opinión pública y reprimir la disidencia. Este control continuó durante los primeros de la Unión Soviética, cuando el gobierno aumentó el control sobre el arte y las letras a medida que pasaban las décadas. libro examina la influencia de la censura en el desarrollo del conocimiento moderno, mostrando cómo estranguló la creatividad e impidió el libre intercambio de ideas. También aborda cómo la censura ha influido en la capacidad de las personas para expresarse libremente, destacando las formas en que escritores y periodistas se han visto obligados a conformarse con la ideología del gobierno o enfrentarse a la represión.

O livro «A grande censura» (Grande Censura), de escritores e jornalistas da União Soviética, entre 1917 e 1956, narra um rigoroso sistema de controle total do conteúdo e da direção de todos os tipos de produção literária e de livros no país. O livro descreve em detalhes como o governo controlou cada aspecto da literatura e dos meios de comunicação, desde as palavras escolhidas até os temas explorados até os autores autorizados a publicar seus trabalhos. Ele ilustra os caminhos que essa censura afetou o desenvolvimento do conhecimento moderno e a capacidade das pessoas de se expressarem livremente. O livro começa com a Revolução Russa de 1917, com a ascensão da União Soviética e o estabelecimento de um governo comunista. Logo após a revolução, o novo poder começou a controlar os meios de comunicação e a literatura, usando a censura como ferramenta para criar a opinião pública e reprimir a dissidência. Este controle continuou durante os primeiros anos da União Soviética, quando o governo aumentou o controle sobre a arte e as cartas à medida que as décadas se desenrolavam. O livro aborda o impacto da censura no desenvolvimento do conhecimento moderno, mostrando como ele sufocou a criatividade e impediu a livre troca de ideias. Ele também considera como a censura afetou a capacidade das pessoas de se expressar livremente, enfatizando as formas pelas quais escritores e jornalistas foram forçados a se adequar à ideologia do governo ou a enfrentar represálias.

Il libro «La grande censura» (La grande censura) di scrittori e giornalisti nell'Unione Sovietica dal 1917 al 1956 parla di un rigoroso sistema di controllo totale del contenuto e della direzione di ogni tipo di produzione letteraria e di libri nel Paese. Il libro descrive in dettaglio come il governo abbia controllato ogni aspetto della letteratura e dei media, dalle parole selezionate ai temi studiati, agli autori autorizzati a pubblicare i loro lavori. In esso vengono illustrati i modi in cui questa censura ha influenzato lo sviluppo della conoscenza moderna e la capacità delle persone di esprimersi liberamente. Il libro inizia con la rivoluzione russa del 1917, con l'ascesa dell'Unione Sovietica e l'istituzione di un governo comunista. Subito dopo la rivoluzione, il nuovo potere ha iniziato ad esercitare il controllo dei media e della letteratura, usando la censura come strumento per formare l'opinione pubblica e sopprimere il dissenso. Questo controllo è durato per i primi anni dell'Unione Sovietica, quando il governo ha rafforzato il controllo sull'arte e sulla scrittura nel corso dei decenni. Il libro affronta l'impatto della censura sullo sviluppo della conoscenza moderna, mostrando come abbia soffocato la creatività e ostacolato la libera condivisione delle idee. Essa considera anche come la censura abbia influenzato la capacità delle persone di esprimersi liberamente, sottolineando le modalità con cui gli scrittori e i giornalisti sono stati costretti ad adeguarsi all'ideologia del governo o ad affrontare la repressione.

Das Buch „Große Zensur“ von Schriftstellern und Journalisten in der Sowjetunion von 1917 bis 1956 erzählt von einem strengen System der totalen Kontrolle über Inhalt und Richtung aller Arten von Buchdruck und literarischem Schaffen im Land. Das Buch beschreibt, wie die Regierung jeden Aspekt der Literatur und der Medien kontrollierte, von ausgewählten Wörtern über Forschungsthemen bis hin zu Autoren, die ihre Werke veröffentlichen durften. Es beleuchtet die Wege, auf denen diese Zensur die Entwicklung des modernen Wissens und die Fähigkeit der Menschen, sich frei auszudrücken, beeinflusst hat. Das Buch beginnt mit der Russischen Revolution von 1917, die den Aufstieg der Sowjetunion und die Errichtung einer kommunistischen Regierung erlebte. Unmittelbar nach der Revolution begann die neue Regierung, die Kontrolle über die Medien und die Literatur auszuüben und die Zensur als Instrument zur Meinungsbildung und zur Unterdrückung von Meinungsverschiedenheiten einzusetzen. Diese Kontrolle setzte sich in den ersten Jahren der Sowjetunion fort, als die Regierung im Laufe der Jahrzehnte die Kontrolle über Kunst und Briefe verstärkte. Das Buch untersucht die Auswirkungen der Zensur auf die Entwicklung des modernen Wissens und zeigt, wie sie die Kreativität erstickte und den freien Austausch von Ideen behinderte. Es untersucht auch, wie die Zensur die Fähigkeit der Menschen beeinflusst hat, sich frei zu äußern, und hebt die Art und Weise hervor, wie Schriftsteller und Journalisten gezwungen wurden, sich der Ideologie der Regierung anzupassen oder Repressionen zu begegnen.

Książka „Wielka cenzura” (Wielka cenzura) pisarzy i dziennikarzy w Związku Radzieckim w latach 1917-1956 opowiada o ścisłym systemie całkowitej kontroli nad treścią i kierunkiem wszystkich rodzajów druku i twórczości literackiej w kraju. Książka szczegółowo opisuje, jak rząd kontrolował każdy aspekt literatury i mediów, od słów wybranych do badanych tematów, po autorów, którym pozwolono publikować swoje prace. Podkreśla, w jaki sposób ta cenzura wpłynęła na rozwój nowoczesnej wiedzy i zdolność ludzi do swobodnego wyrażania się. Książka rozpoczyna się od rewolucji rosyjskiej z 1917 roku, która spowodowała powstanie Związku Radzieckiego i utworzenie rządu komunistycznego. Zaraz po rewolucji nowy rząd zaczął sprawować kontrolę nad mediami i literaturą, wykorzystując cenzurę jako narzędzie do kształtowania opinii publicznej i tłumienia sprzeciwu. Kontrola ta trwała przez całe wczesne lata ZSRR, a rząd zacieśniał przyczepność do sztuki i liter w miarę noszenia dziesięcioleci. Książka bada wpływ cenzury na rozwój nowoczesnej wiedzy, pokazując, jak stłumiła kreatywność i uniemożliwiła swobodną wymianę idei. Przygląda się również temu, jak cenzura wpłynęła na zdolność ludzi do swobodnego wyrażania się, podkreślając sposób, w jaki pisarze i dziennikarze zostali zmuszeni do dostosowania się do ideologii rządu lub do represji.

''

1917'den 1956'e kadar Sovyetler Birliği'ndeki yazar ve gazetecilerin "Büyük Sansür" (Büyük Sansür) kitabı, ülkedeki her türlü baskı ve edebi yaratıcılığın içeriği ve yönü üzerinde sıkı bir tam kontrol sisteminden bahsediyor. Kitap, hükümetin, seçilen kelimelerden araştırılan konulara, çalışmalarını yayınlamalarına izin verilen yazarlara kadar edebiyat ve medyanın her yönünü nasıl kontrol ettiğini ayrıntılarıyla anlatıyor. Bu sansürün modern bilginin gelişimini ve insanların kendilerini özgürce ifade etme yeteneklerini nasıl etkilediğini vurgulamaktadır. Kitap, Sovyetler Birliği'nin yükselişinden ve komünist bir hükümetin kurulmasından sorumlu olan 1917 Rus Devrimi ile başlıyor. Devrimden hemen sonra, yeni hükümet medya ve edebiyat üzerinde kontrol sağlamaya başladı, sansürü kamuoyu oluşturmak ve muhalefeti bastırmak için bir araç olarak kullandı. Bu kontrol, Sovyetler Birliği'nin ilk yılları boyunca devam etti ve hükümet, on yıllar boyunca sanat ve harfler üzerindeki hakimiyetini sıkılaştırdı. Kitap, sansürün modern bilginin gelişimi üzerindeki etkisini inceliyor, yaratıcılığı nasıl bastırdığını ve serbest fikir alışverişini nasıl engellediğini gösteriyor. Ayrıca, sansürün insanların kendilerini özgürce ifade etme yeteneklerini nasıl etkilediğine, yazarların ve gazetecilerin hükümet ideolojisine uymaya veya baskıyla karşı karşıya kalmaya zorlandıklarına dikkat çekiyor.

كتاب «الرقابة الكبيرة» (رقابة كبيرة) للكتاب والصحفيين في الاتحاد السوفيتي من 1917 إلى 1956 يحكي عن نظام صارم للرقابة الكاملة على محتوى واتجاه جميع أنواع الطباعة والإبداع الأدبي في البلاد. يوضح الكتاب بالتفصيل كيف سيطرت الحكومة على كل جانب من جوانب الأدب ووسائل الإعلام، من الكلمات المختارة إلى الموضوعات المستكشفة، إلى المؤلفين الذين سُمح لهم بنشر أعمالهم. ويسلط الضوء على الطرق التي أثرت بها هذه الرقابة على تطور المعرفة الحديثة وقدرة الناس على التعبير عن أنفسهم بحرية. يبدأ الكتاب بالثورة الروسية عام 1917، والتي شكلت صعود الاتحاد السوفيتي وإنشاء حكومة شيوعية. بعد الثورة مباشرة، بدأت الحكومة الجديدة في ممارسة السيطرة على وسائل الإعلام والأدب، باستخدام الرقابة كأداة لتشكيل الرأي العام وقمع المعارضة. استمرت هذه السيطرة طوال السنوات الأولى للاتحاد السوفيتي، حيث شددت الحكومة قبضتها على الفن والحروف مع مرور العقود. يبحث الكتاب في تأثير الرقابة على تطوير المعرفة الحديثة، ويظهر كيف خنق الإبداع ومنع التبادل الحر للأفكار. كما ينظر في كيفية تأثير الرقابة على قدرة الناس على التعبير عن أنفسهم بحرية، ويسلط الضوء على الطرق التي أُجبر بها الكتاب والصحفيون على الامتثال لأيديولوجية الحكومة أو مواجهة القمع.