The book "Прекрасный плен" (Beautiful Captivity) by the Russian author Vladimir Voinovich tells the story of a group of people who have been imprisoned in a dome-shaped city, surrounded by a high wall that separates them from the rest of the world. The city is called "Прекрасный плен" (Beautiful Captivity), and its inhabitants are known as "пленники" (Captives). The story takes place in a post-apocalyptic future where technology has advanced to the point where humans no longer need to work or think for themselves, as all their needs are met by the city's advanced systems. However, the Captives soon discover that there is more to life than just being captive in this beautiful prison. They learn about the outside world through the memories of an old man who was once a scientist and realize that they have been isolated from humanity for too long. The main character, a young woman named Надежда (Hope), begins to question the purpose of her existence and the true nature of the city. She discovers that the city's creators had intended for it to be a utopia, but it has become a dystopia instead. The Captives are forced to confront the harsh realities of their situation and fight for their freedom.

Книга «Прекрасный плен» (Прекрасный плен) русского автора Владимира Войновича рассказывает о группе людей, которые были заключены в куполообразный город, окруженный высокой стеной, отделяющей их от остального мира. Город называется «Прекрасный плен» (Прекрасный плен), а его жители известны как «пленники» (Пленники). История происходит в постапокалиптическом будущем, где технологии продвинулись до такой степени, что людям больше не нужно работать или думать самим, так как все их потребности удовлетворяются передовыми системами города. Однако Пленники вскоре обнаруживают, что в жизни есть нечто большее, чем просто быть пленником в этой прекрасной тюрьме. Они узнают о внешнем мире через воспоминания старика, который когда-то был ученым, и понимают, что слишком долго были изолированы от человечества. Главная героиня, молодая женщина по имени Надежда (Надежда), начинает подвергать сомнению цель своего существования и истинную природу города. Она обнаруживает, что создатели города намеревались сделать его утопией, но вместо этого он стал антиутопией. Пленники вынуждены противостоять суровым реалиям своего положения и бороться за свою свободу.

livre « La belle captivité » de l'auteur russe Vladimir Voinovich parle d'un groupe de personnes qui ont été emprisonnées dans une ville en forme de dôme entourée d'un haut mur les séparant du reste du monde. La ville s'appelle « La belle captivité », et ses habitants sont connus sous le nom de « prisonniers ». L'histoire se déroule dans un avenir post-apocalyptique, où la technologie a progressé au point où les gens n'ont plus besoin de travailler ou de penser eux-mêmes, car tous leurs besoins sont satisfaits par les systèmes avancés de la ville. Cependant, les prisonniers découvrent bientôt qu'il y a plus qu'un prisonnier dans cette magnifique prison dans la vie. Ils découvriront le monde extérieur à travers les souvenirs d'un vieil homme qui était autrefois un scientifique et réaliseront qu'ils ont été trop longtemps isolés de l'humanité. L'héroïne principale, une jeune femme nommée Hope (Hope), commence à remettre en question le but de son existence et la vraie nature de la ville. Elle découvre que les créateurs de la ville avaient l'intention de faire de lui une utopie, mais au lieu de cela, il est devenu une dystopie. s prisonniers sont contraints de faire face aux dures réalités de leur situation et de se battre pour leur liberté.

libro «hermoso cautiverio», del autor ruso Vladímir Vojnovich, habla de un grupo de personas que fueron encarceladas en una ciudad en forma de cúpula, rodeada por un alto muro que las separa del resto del mundo. La ciudad es llamada «Hermoso Cautivo», y sus habitantes son conocidos como los «cautivos» (Cautivos). La historia transcurre en un futuro post-apocalíptico, donde la tecnología ha avanzado hasta el punto de que la gente ya no necesita trabajar ni pensar por sí misma, ya que todas sus necesidades están cubiertas por sistemas avanzados de la ciudad. n embargo, los Cautivos pronto descubren que hay algo más en la vida que simplemente ser prisionero en esta hermosa prisión. Aprenden del mundo exterior a través de las memorias de un viejo que una vez fue científico, y se dan cuenta de que han estado aislados de la humanidad durante demasiado tiempo. La protagonista, una joven llamada Hope (Esperanza), comienza a cuestionar el propósito de su existencia y la verdadera naturaleza de la ciudad. Ella descubre que los creadores de la ciudad pretendían convertirla en una utopía, pero en cambio se convirtió en una distopía. cautivos se ven obligados a enfrentarse a las duras realidades de su situación y a luchar por su libertad.

O livro «Captura Maravilhosa», do autor russo Vladimir Wojnovic, fala de um grupo de pessoas que foram presas em uma cidade de cúpula cercada por um alto muro que as separa do resto do mundo. A cidade é chamada de Belo Cativeiro, e os seus habitantes são conhecidos como prisioneiros. A história acontece num futuro pós-apocalíptico, onde a tecnologia avançou a ponto de as pessoas não precisarem trabalhar ou pensar sozinhas, porque todas as suas necessidades são atendidas pelos sistemas avançados da cidade. No entanto, os prisioneiros logo descobriram que há mais do que ser prisioneiro nesta prisão maravilhosa. Eles aprendem sobre o mundo exterior através das memórias de um velho que já foi cientista e percebem que ficaram muito tempo isolados da humanidade. A personagem principal, uma jovem mulher chamada Hope, começa a questionar o propósito de sua existência e a verdadeira natureza da cidade. Ela descobriu que os criadores da cidade pretendiam torná-lo uma utopia, mas, em vez disso, tornou-se distópica. Os prisioneiros têm de enfrentar a dura realidade da sua posição e lutar pela sua liberdade.

Il libro «La meravigliosa cattura», dell'autore russo Vladimir Vojnovich, parla di un gruppo di persone rinchiuse in una città di cupola circondata da un alto muro che li separa dal resto del mondo. La città si chiama «Splendido prigioniero», e i suoi abitanti sono noti come «Prigionieri». La storia si svolge in un futuro post-apocalittico, dove la tecnologia è avanzata al punto che le persone non hanno più bisogno di lavorare o pensare da sole, perché tutte le loro esigenze sono soddisfatte dai sistemi avanzati della città. Ma i Prigionieri scoprono presto che nella vita c'è molto di più che essere prigionieri in questa splendida prigione. Scoprono il mondo esterno attraverso i ricordi di un vecchio che un tempo era uno scienziato e si rendono conto di essere stati per troppo tempo isolati dall'umanità. La protagonista, una giovane donna di nome Hope, inizia a mettere in discussione lo scopo della sua esistenza e la vera natura della città. Scopre che i creatori della città volevano renderla un'utopia, ma invece è diventata una distopia. I prigionieri devono affrontare le dure realtà della loro situazione e lottare per la loro libertà.

Das Buch „Schöne Gefangenschaft“ (Schöne Gefangenschaft) des russischen Autors Vladimir Voinovich erzählt von einer Gruppe von Menschen, die in einer kuppelförmigen Stadt eingeschlossen waren, die von einer hohen Mauer umgeben war, die sie vom Rest der Welt trennte. Die Stadt wird „Schöne Gefangenschaft“ (Schöne Gefangenschaft) genannt, und ihre Bewohner sind als „Gefangene“ (Gefangene) bekannt. Die Geschichte spielt in einer postapokalyptischen Zukunft, in der die Technologie so weit fortgeschritten ist, dass die Menschen nicht mehr selbst arbeiten oder denken müssen, da alle ihre Bedürfnisse von den fortschrittlichen Systemen der Stadt erfüllt werden. Die Gefangenen entdecken jedoch bald, dass es mehr im ben gibt, als nur ein Gefangener in diesem schönen Gefängnis zu sein. e lernen die Außenwelt durch die Erinnerungen eines alten Mannes kennen, der einst Wissenschaftler war, und erkennen, dass sie zu lange von der Menschheit isoliert waren. Die Hauptfigur, eine junge Frau namens Hope (Hoffnung), beginnt, den Zweck ihrer Existenz und die wahre Natur der Stadt in Frage zu stellen. e entdeckt, dass die Macher der Stadt beabsichtigten, sie zu einer Utopie zu machen, aber stattdessen wurde sie zu einer Dystopie. Die Gefangenen sind gezwungen, sich den harten Realitäten ihrer tuation zu stellen und für ihre Freiheit zu kämpfen.

Książka „Piękna niewola” (Piękna niewola) autorstwa rosyjskiego pisarza Władimira Woinowicza opowiada o grupie ludzi uwięzionych w opuszczonym mieście otoczonym wysokim murem oddzielającym ich od reszty świata. Miasto nazywa się „Beautiful Captivity” (Piękna Niewola), a jego mieszkańcy są znani jako „jeńcy” (jeńcy). Historia dzieje się w post-apokaliptycznej przyszłości, gdzie technologia rozwinęła się do momentu, w którym ludzie nie muszą już pracować lub myśleć dla siebie, ponieważ wszystkie ich potrzeby są zaspokajane przez zaawansowane systemy miasta. Jednak jeńcy wkrótce odkrywają, że życie jest czymś więcej niż tylko byciem więźniem w tym pięknym więzieniu. Dowiadują się o świecie zewnętrznym poprzez wspomnienia starego człowieka, który kiedyś był naukowcem, i zdają sobie sprawę, że zbyt długo byli odizolowani od ludzkości. Główny bohater, młoda kobieta imieniem Nadezhda (Nadzieja), zaczyna kwestionować cel swojego istnienia i prawdziwą naturę miasta. Odkrywa, że twórcy miasta zamierzali być utopią, ale zamiast tego stała się dystopią. Jeńcy są zmuszeni stawić czoła surowym realiom swojej sytuacji i walczyć o wolność.

''

Rus yazar Vladimir Voinovich'in "Güzel Esaret" (Beautiful captivity) kitabı, kendilerini dünyanın geri kalanından ayıran yüksek bir duvarla çevrili kubbeli bir şehirde hapsedilen bir grup insanı anlatıyor. Kasabaya "Güzel Esaret" (Beautiful Captivity) denir ve sakinleri "esirler" (Captives) olarak bilinir. Hikaye, teknolojinin insanların artık kendileri için çalışmak veya düşünmek zorunda kalmadıkları noktaya kadar ilerlediği kıyamet sonrası bir gelecekte gerçekleşiyor, çünkü tüm ihtiyaçları şehrin gelişmiş sistemleri tarafından karşılanıyor. Ancak, Esirler yakında bu güzel hapishanede sadece bir mahkum olmaktan daha fazlası olduğunu keşfediyorlar. Bir zamanlar bilim adamı olan yaşlı bir adamın anıları aracılığıyla dış dünyayı öğrenirler ve çok uzun süredir insanlıktan izole olduklarını fark ederler. Ana karakter, Nadezhda (Hope) adında genç bir kadın, varlığının amacını ve şehrin gerçek doğasını sorgulamaya başlar. Şehrin yaratıcılarının bir ütopya olmasını istediğini keşfeder, ancak bunun yerine bir distopya haline gelmiştir. Esirler durumlarının acı gerçekleriyle yüzleşmek ve özgürlükleri için savaşmak zorunda kalırlar.

كتاب «الأسر الجميل» (أسر جميل) للمؤلف الروسي فلاديمير فوينوفيتش يحكي عن مجموعة من الأشخاص الذين سُجنوا في مدينة مقببة محاطة بجدار مرتفع يفصلهم عن بقية العالم. تسمى المدينة «الأسر الجميل» (الأسر الجميل) ويعرف سكانها باسم «الأسرى» (الأسرى). تدور أحداث القصة في مستقبل ما بعد نهاية العالم حيث تقدمت التكنولوجيا إلى النقطة التي لم يعد فيها الناس مضطرين للعمل أو التفكير بأنفسهم، حيث يتم تلبية جميع احتياجاتهم من خلال الأنظمة المتقدمة في المدينة. ومع ذلك، سرعان ما اكتشف الأسرى أن الحياة أكثر من مجرد كونك سجينًا في هذا السجن الجميل. يتعلمون عن العالم الخارجي من خلال ذكريات رجل عجوز كان عالمًا في يوم من الأيام، ويدركون أنهم معزولون عن البشرية لفترة طويلة جدًا. تبدأ الشخصية الرئيسية، وهي امرأة شابة تدعى ناديجدا (الأمل)، في التشكيك في الغرض من وجودها والطبيعة الحقيقية للمدينة. تكتشف أن منشئي المدينة قصدوا أن تكون مدينة فاضلة، لكنها أصبحت بدلاً من ذلك ديستوبيا. يضطر الأسرى إلى مواجهة الحقائق القاسية لوضعهم والقتال من أجل حريتهم.