The author suggests that we need to study and understand the process of technology evolution in order to develop a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge as the basis for the survival of humanity and the survival of the unification of people in a warring state. The book begins by describing the current state of the world, where technology has become an integral part of our lives, but has also led to a sense of disconnection and alienation. The author argues that this is due to the fact that technology has evolved faster than our ability to understand it, leading to a loss of meaning and purpose in life. He suggests that we need to slow down the pace of technological progress in order to regain control over our lives and find a sense of connection and belonging. The author then goes on to describe the concept of a "personal paradigm" - a way of understanding and interacting with technology that is based on the individual's own unique experiences and perspectives. This approach emphasizes the importance of personal responsibility and agency in shaping one's own relationship with technology, rather than relying solely on external authorities or institutions. The book also explores the idea of a "technological singularity" - a point at which technology becomes so advanced that it is impossible for humans to fully comprehend or control it. The author argues that this singularity is both inevitable and desirable, as it will allow for the development of new forms of human consciousness and understanding.

Автор предполагает, что нам необходимо изучить и понять процесс эволюции технологий, чтобы выработать личностную парадигму восприятия технологического процесса развития современных знаний как основы выживания человечества и выживания объединения людей в воюющем государстве. Книга начинается с описания современного состояния мира, где технологии стали неотъемлемой частью нашей жизни, но также привели к ощущению разобщенности и отчужденности. Автор утверждает, что это связано с тем, что технологии развивались быстрее, чем наша способность понимать их, что приводило к потере смысла и цели в жизни. Он предполагает, что нам нужно замедлить темпы технологического прогресса, чтобы вернуть контроль над своей жизнью и найти чувство связи и сопричастности. Затем автор продолжает описывать концепцию «личной парадигмы» - способа понимания и взаимодействия с технологиями, который основан на собственном уникальном опыте и перспективах индивида. Этот подход подчеркивает важность личной ответственности и способности формировать собственные отношения с технологиями, а не полагаться исключительно на внешние власти или институты. Книга также исследует идею «технологической сингулярности» - точки, в которой технология становится настолько передовой, что люди не могут полностью ее понять или контролировать. Автор утверждает, что эта сингулярность и неизбежна, и желательна, так как позволит развивать новые формы человеческого сознания и понимания.

L'auteur suggère que nous devons étudier et comprendre le processus d'évolution des technologies pour développer un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement des connaissances modernes comme base de la survie de l'humanité et de la survie de l'unification des hommes dans un État en guerre. livre commence par une description de l'état actuel du monde, où la technologie est devenue une partie intégrante de notre vie, mais a également conduit à un sentiment de division et d'aliénation. L'auteur affirme que cela est dû au fait que la technologie a évolué plus rapidement que notre capacité à les comprendre, ce qui a entraîné une perte de sens et de but dans la vie. Il suggère que nous devons ralentir le rythme des progrès technologiques pour reprendre le contrôle de nos vies et trouver un sentiment de connexion et d'appropriation. L'auteur continue ensuite à décrire le concept de « paradigme personnel », une façon de comprendre et d'interagir avec la technologie, qui est basée sur sa propre expérience unique et les perspectives de l'individu. Cette approche souligne l'importance de la responsabilité personnelle et de la capacité à établir ses propres relations avec la technologie plutôt que de s'appuyer uniquement sur des autorités ou des institutions extérieures. livre explore également l'idée de la « singularité technologique », un point où la technologie devient si avancée que les gens ne peuvent pas la comprendre ou la contrôler complètement. L'auteur affirme que cette singularité est à la fois inévitable et souhaitable, car elle permettra le développement de nouvelles formes de conscience et de compréhension humaines.

L'autore suggerisce che dobbiamo studiare e comprendere il processo di evoluzione della tecnologia per sviluppare un paradigma personale della percezione del processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna come base della sopravvivenza dell'umanità e della sopravvivenza dell'unione umana in uno Stato in guerra. Il libro inizia descrivendo lo stato attuale del mondo, dove la tecnologia è diventata parte integrante della nostra vita, ma ha anche generato una sensazione di separazione. L'autore sostiene che questo è dovuto al fatto che la tecnologia si è sviluppata più velocemente della nostra capacità di comprenderla, che ha portato alla perdita di senso e scopo nella vita. Suggerisce che dobbiamo rallentare il progresso tecnologico per riprendere il controllo della nostra vita e trovare un senso di connessione e di contatto. L'autore continua poi a descrivere il concetto dì paradigma personale ", un modo di comprendere e interagire con la tecnologia, basato sulla propria esperienza unica e sulle proprie prospettive individuali. Questo approccio evidenzia l'importanza della responsabilità personale e della capacità di creare un rapporto con la tecnologia, piuttosto che affidarsi esclusivamente alle autorità o alle istituzioni esterne. Il libro esplora anche l'idea della «singolarità tecnologica», un punto in cui la tecnologia diventa così all'avanguardia che la gente non riesce a capirla o a controllarla completamente. L'autore sostiene che questa singolarità è inevitabile e auspicabile perché permetterà di sviluppare nuove forme di coscienza e comprensione umana.

Der Autor schlägt vor, dass wir den Prozess der Evolution der Technologie studieren und verstehen müssen, um ein persönliches Paradigma für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens als Grundlage für das Überleben der Menschheit und das Überleben der Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat zu entwickeln. Das Buch beginnt mit einer Beschreibung des gegenwärtigen Zustands der Welt, in dem Technologie zu einem integralen Bestandteil unseres bens geworden ist, aber auch zu einem Gefühl der Trennung und Entfremdung geführt hat. Der Autor argumentiert, dass dies darauf zurückzuführen ist, dass sich die Technologie schneller entwickelt hat als unsere Fähigkeit, sie zu verstehen, was zu einem Verlust von nn und Zweck im ben führte. Er schlägt vor, dass wir das Tempo des technologischen Fortschritts verlangsamen müssen, um die Kontrolle über unser ben zurückzugewinnen und ein Gefühl der Verbundenheit und Zugehörigkeit zu finden. Der Autor fährt dann fort, das Konzept des „persönlichen Paradigmas“ zu beschreiben - eine Art des Verständnisses und der Interaktion mit Technologie, die auf den eigenen einzigartigen Erfahrungen und Perspektiven des Individuums basiert. Dieser Ansatz unterstreicht die Bedeutung der Eigenverantwortung und der Fähigkeit, die eigene Beziehung zur Technologie zu gestalten, anstatt sich ausschließlich auf externe Behörden oder Institutionen zu verlassen. Das Buch untersucht auch die Idee der „technologischen ngularität“ - ein Punkt, an dem die Technologie so weit fortgeschritten ist, dass Menschen sie nicht vollständig verstehen oder kontrollieren können. Der Autor argumentiert, dass diese ngularität sowohl unvermeidlich als auch wünschenswert ist, da sie die Entwicklung neuer Formen des menschlichen Bewusstseins und Verständnisses ermöglicht.

המחבר מציע כי עלינו ללמוד ולהבין את תהליך האבולוציה של הטכנולוגיה על מנת לפתח פרדיגמה אישית לתפישת התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני כבסיס להישרדות האנושות ולהישרדות של איחוד אנשים במצב לוחמני. הספר מתחיל בתיאור המצב המודרני של העולם, שבו הטכנולוגיה הפכה לחלק בלתי נפרד מחיינו, אך גם הובילה לתחושות של חוסר אחדות וניכור. המחבר טוען שזה בגלל שהטכנולוגיה התפתחה מהר יותר מהיכולת שלנו להבין אותה, וכתוצאה מכך איבדנו משמעות ותכלית בחיים. הוא מציע שאנחנו צריכים להאט את קצב ההתקדמות הטכנולוגית כדי לקחת בחזרה שליטה על חיינו ולמצוא תחושה של חיבור ובעלות. המחבר ממשיך ומתאר את המושג ”הפרדיגמה האישית” - דרך של הבנה ואינטראקציה עם טכנולוגיה המבוססת על חוויות ונקודות מבט ייחודיות של הפרט. גישה זו מדגישה את חשיבות האחריות האישית והיכולת לעצב את יחסיו עם הטכנולוגיה, במקום להסתמך אך ורק על רשויות או מוסדות חיצוניים. הספר גם בוחן את הרעיון של ”ייחודיות טכנולוגית” - הנקודה שבה הטכנולוגיה מתקדמת עד כדי כך שאנשים אינם מסוגלים להבין או לשלוט בה במלואה. המחבר טוען שייחודיות זו היא בלתי נמנעת ורצויה, שכן היא תאפשר התפתחות של צורות חדשות של תודעה והבנה אנושית.''

Yazar, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmek için teknolojinin evrim sürecini incelememiz ve anlamamız gerektiğini önermektedir. insanlığın hayatta kalması ve savaşan bir devlette insanların birleşmesinin hayatta kalması için temel olarak. Kitap, teknolojinin hayatımızın ayrılmaz bir parçası haline geldiği, aynı zamanda ayrılık ve yabancılaşma duygularına yol açtığı dünyanın modern durumunu anlatarak başlıyor. Yazar bunun, teknolojinin onu anlama yeteneğimizden daha hızlı geliştiğini ve bunun da yaşamda anlam ve amaç kaybına yol açtığını savunuyor. Hayatımızın kontrolünü geri almak ve bir bağlantı ve mülkiyet duygusu bulmak için teknolojik ilerlemenin hızını yavaşlatmamız gerektiğini öne sürüyor. Yazar daha sonra "kişisel paradigma" kavramını tanımlamaya devam eder - bireyin kendi benzersiz deneyimlerine ve bakış açılarına dayanan teknolojiyi anlama ve etkileşim kurma yolu. Bu yaklaşım, yalnızca dış otoritelere veya kurumlara güvenmek yerine, kişisel sorumluluğun önemini ve kişinin teknolojiyle olan ilişkisini şekillendirme yeteneğini vurgular. Kitap aynı zamanda "teknolojik tekillik" fikrini de araştırıyor - teknolojinin insanların tam olarak anlayamayacağı veya kontrol edemeyeceği kadar geliştiği nokta. Yazar, bu tekilliğin hem kaçınılmaz hem de arzu edilir olduğunu, çünkü insan bilincinin ve anlayışının yeni biçimlerinin gelişmesine izin vereceğini savunuyor.

يقترح المؤلف أننا بحاجة إلى دراسة وفهم عملية تطور التكنولوجيا من أجل تطوير نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطور المعرفة الحديثة كأساس لبقاء البشرية وبقاء توحيد الناس في دولة متحاربة. يبدأ الكتاب بوصف الحالة الحديثة للعالم، حيث أصبحت التكنولوجيا جزءًا لا يتجزأ من حياتنا ولكنها أدت أيضًا إلى مشاعر الانقسام والاغتراب. يجادل المؤلف بأن السبب في ذلك هو أن التكنولوجيا قد تطورت بشكل أسرع من قدرتنا على فهمها، مما أدى إلى فقدان المعنى والهدف في الحياة. يقترح أننا بحاجة إلى إبطاء وتيرة التقدم التكنولوجي لاستعادة السيطرة على حياتنا وإيجاد شعور بالارتباط والملكية. ثم يمضي المؤلف في وصف مفهوم «النموذج الشخصي» - وهو طريقة لفهم التكنولوجيا والتفاعل معها تستند إلى تجارب الفرد ووجهات نظره الفريدة. يؤكد هذا النهج على أهمية المسؤولية الشخصية والقدرة على تشكيل علاقة المرء بالتكنولوجيا، بدلاً من الاعتماد فقط على السلطات أو المؤسسات الخارجية. يستكشف الكتاب أيضًا فكرة «التفرد التكنولوجي» - النقطة التي تصبح فيها التكنولوجيا متقدمة جدًا بحيث لا يستطيع الناس فهمها أو التحكم فيها تمامًا. ويجادل المؤلف بأن هذا التفرد أمر لا مفر منه ومرغوب فيه على حد سواء، لأنه سيسمح بتطوير أشكال جديدة من الوعي والفهم البشري.

저자는 인류의 생존과 전쟁 상태에서 사람들의 통일. 이 책은 기술이 우리 삶의 불가분의 일부가되었지만 불화와 소외감을 초래 한 세계의 현대 상태를 설명하는 것으로 시작됩니다. 저자는 이것이 기술이 기술을 이해하는 능력보다 빠르게 발전하여 인생의 의미와 목적이 상실되기 때문이라고 주장합니다. 그는 우리의 삶에 대한 통제권을 되찾고 연결감과 소유권을 찾기 위해 기술 발전 속도를 늦춰야한다고 제안합니다. 그런 다음 저자는 개인 고유의 경험과 관점을 기반으로하는 기술을 이해하고 상호 작용하는 방법 인 "개인 패러다임" 의 개념을 계속 설명합니다. 이 접근법은 외부 기관이나 기관에만 의존하기보다는 개인의 책임의 중요성과 기술과의 자신의 관계를 형성하는 능력을 강조합니다. 이 책은 또한 "기술적 특이성" 이라는 아이디어를 탐구합니다. 기술이 발전하여 사람들이 기술을 완전히 이해하거나 통제 할 수없는 시점입니다. 저자는이 특이성이 새로운 형태의 인간 의식과 이해의 발전을 가능하게하기 때문에 불가피하고 바람직하다고 주장한다.

著者は、人類の生存の基礎としての近代的知識の発展の技術的プロセスの認識のための個人的なパラダイムを開発するために、技術の進化のプロセスを研究し、理解する必要があることを示唆し、戦争状態での人々の統一の生存。この本は、テクノロジーが私たちの生活の不可欠な部分となっているが、不一致や疎外感につながっている現代の世界の状態を説明することから始まります。これは、テクノロジーがそれを理解する能力よりも速く進化し、人生の意味と目的が失われたからだと著者は主張しています。彼は、私たちが私たちの生活の制御を取り戻し、接続と所有権の感覚を見つけるために、技術の進歩のペースを遅らせる必要があることを示唆しています。次に著者は、個人の独自の経験と視点に基づいた技術の理解と相互作用の方法である「個人的パラダイム」の概念を説明します。このアプローチは、外部の当局や機関だけに頼るのではなく、個人の責任と技術との関係を形作る能力の重要性を強調しています。この本では「、技術特異性」という概念についても探求しています。著者は、この特異性は、人間の意識と理解の新しい形態の発展を可能にするので、避けられないものであり、望ましいものであると主張している。

作者建議，我們需要研究和理解技術演變的過程，以發展個人範式，將現代知識的技術發展視為人類生存和人類在交戰國團結生存的基礎。這本書首先描述了一個世界的現代狀態，在這個世界中，技術已成為我們生活不可或缺的一部分，但也導致了一種分裂和疏遠的感覺。作者認為，這是因為技術的發展速度快於我們理解技術的能力，從而導致生命中的意義和目的喪失。他建議，我們需要放慢技術進步的步伐，重新控制自己的生活，找到一種聯系和歸屬感。然後，作者繼續描述「個人範式」的概念-一種理解和與技術互動的方式，它基於個人自己的獨特經驗和觀點。這種方法強調了個人責任和與技術建立自己關系的能力的重要性，而不僅僅是依靠外部當局或機構。該書還探討了「技術奇點」的概念，即技術變得如此尖銳，以至於人們無法完全理解或控制它。作者認為，這種奇異性既不可避免又可取，因為它可以發展人類意識和理解的新形式。