The Iroquois and the Athenians: A Political Ontology In this groundbreaking book, the author presents a profound exploration of the material traces left by the constitutional acts of two ancient political communities - the Iroquois and the Athenians. The text challenges the conventional understanding of political legitimacy and offers a fresh perspective on the origins of democracy. It argues that political legitimacy can never be established in principle, but must be continually enacted and repeated, stimulating the withdrawal of natural foundations and opening up the site of any possible democracy. The author draws on both Kantian transcendentalism and Nietzschean historical analysis to develop a unique hybrid deployment of these philosophical traditions. This approach allows for a nuanced understanding of the political practices of the Iroquois and the Athenians, and provides valuable insights for mainstream political philosophy. The text also highlights the importance of traditional Iroquois political discourse and practice as a resource for contemporary political theory. The book begins by examining the ways in which the Iroquois and the Athenians constituted their political communities through the representation of their own origin. Rather than relying on mythical references to a state of nature or an act of the founding fathers, these societies recognized that political legitimacy must be continually enacted and repeated. This recognition is what the author terms the "aporetic" structure of political action, which holds open the site of any possible democracy. Through a detailed analysis of the political practices of these two ancient civilizations, the author reveals the need and possibility of developing a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge.

Ирокезы и афиняне: политическая онтология В этой новаторской книге автор представляет глубокое исследование материальных следов, оставленных конституционными актами двух древних политических общин - ирокезов и афинян. Текст бросает вызов общепринятому пониманию политической легитимности и предлагает свежий взгляд на истоки демократии. Он утверждает, что политическая легитимность никогда не может быть установлена в принципе, но должна постоянно приниматься и повторяться, стимулируя вывод естественных основ и открывая место любой возможной демократии. Автор опирается как на кантовский трансцендентализм, так и на ницшеанский исторический анализ для разработки уникального гибридного развертывания этих философских традиций. Такой подход позволяет получить тонкое понимание политических практик ирокезов и афинян и дает ценную информацию для основной политической философии. В тексте также подчеркивается важность традиционного ирокезского политического дискурса и практики как ресурса для современной политической теории. Книга начинается с изучения способов, которыми ирокезы и афиняне составляли свои политические общины через представление своего собственного происхождения. Вместо того, чтобы полагаться на мифические ссылки на состояние природы или акт отцов-основателей, эти общества признали, что политическая легитимность должна постоянно вводиться и повторяться. Это признание - то, что автор называет «апоретической» структурой политического действия, которая держит открытой площадку любой возможной демократии. Посредством детального анализа политических практик этих двух древних цивилизаций автор раскрывает необходимость и возможность выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современного знания.

Iroquois et Athéniens : ontologie politique Dans ce livre novateur, l'auteur présente une étude approfondie des traces matérielles laissées par les actes constitutionnels des deux anciennes communautés politiques, les Iroquois et les Athéniens. texte remet en question la compréhension universelle de la légitimité politique et offre une nouvelle vision des origines de la démocratie. Il affirme que la légitimité politique ne peut jamais être établie en principe, mais doit être constamment acceptée et répétée, en stimulant le retrait des fondements naturels et en ouvrant la place à toute démocratie possible. L'auteur s'appuie à la fois sur le transcendantalisme de Kantov et sur l'analyse historique nietzschéenne pour développer un déploiement hybride unique de ces traditions philosophiques. Cette approche permet de mieux comprendre les pratiques politiques des Iroquois et des Athéniens et fournit des informations précieuses pour la philosophie politique de base. texte souligne également l'importance du discours et de la pratique politiques traditionnels iroquois en tant que ressource pour la théorie politique moderne. livre commence par une étude de la façon dont les Iroquois et les Athéniens constituaient leurs communautés politiques en présentant leurs propres origines. Au lieu de s'appuyer sur des références mythiques à l'état de nature ou à l'acte des pères fondateurs, ces sociétés ont reconnu que la légitimité politique devait être constamment introduite et répétée. C'est une reconnaissance - ce que l'auteur appelle une structure d'action politique « aporique », qui maintient le terrain ouvert de toute démocratie possible. Par une analyse détaillée des pratiques politiques de ces deux anciennes civilisations, l'auteur révèle la nécessité et la possibilité de développer un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement de la connaissance moderne.

Iroqueses y atenienses: ontología política En este libro pionero, el autor presenta un estudio profundo de las huellas materiales dejadas por los actos constitucionales de dos antiguas comunidades políticas: los iroqueses y los atenienses. texto desafía el entendimiento generalmente aceptado de la legitimidad política y ofrece una visión fresca de los orígenes de la democracia. Sostiene que la legitimidad política nunca puede establecerse en principio, sino que debe ser aceptada y repetida constantemente, estimulando la retirada de las bases naturales y abriendo paso a cualquier democracia posible. autor se apoya tanto en el trascendentalismo cántabro como en el análisis histórico nietzscheano para desarrollar un despliegue híbrido único de estas tradiciones filosóficas. Este enfoque permite una comprensión sutil de las prácticas políticas de iroqueses y atenienses y proporciona información valiosa para la filosofía política básica. texto también destaca la importancia del discurso y práctica política tradicional iroquesa como recurso para la teoría política contemporánea. libro comienza con el estudio de las formas en que iroqueses y atenienses constituían sus comunidades políticas a través de la representación de sus propios orígenes. En lugar de confiar en referencias míticas al estado de la naturaleza o al acto de los padres fundadores, estas sociedades han reconocido que la legitimidad política debe introducirse y repetirse constantemente. Este reconocimiento es lo que el autor llama una estructura de acción política «aporética» que mantiene abierta la plataforma de cualquier democracia posible. A través de un análisis detallado de las prácticas políticas de estas dos antiguas civilizaciones, el autor revela la necesidad y la posibilidad de desarrollar un paradigma personal para percibir el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno.

Iroquezes e atenienses: ontologia política Neste livro inovador, o autor apresenta uma pesquisa profunda sobre os vestígios materiais deixados pelos atos constitucionais de duas antigas comunidades políticas, as Iroquesas e os atenienses. O texto desafia a compreensão convencional da legitimidade política e oferece uma visão recente das origens da democracia. Ele afirma que a legitimidade política nunca pode ser estabelecida em princípio, mas deve ser constantemente aceita e repetida, estimulando a retirada dos fundamentos naturais e abrindo espaço para qualquer democracia possível. O autor se baseia tanto no transcendentismo de Kantov quanto na análise histórica nietzscheaniana para desenvolver uma implementação híbrida única dessas tradições filosóficas. Esta abordagem permite uma compreensão sutil das práticas políticas dos iróxicos e dos atenienses e fornece informações valiosas para a filosofia política básica. O texto também enfatiza a importância do discurso político tradicional de Iroquesa e a prática como recurso para a teoria política moderna. O livro começa com o estudo das formas como os Iroqueses e os atenienses constituíram suas comunidades políticas através da representação de suas próprias origens. Em vez de depender de referências míticas ao estado da natureza ou ao ato dos pais fundadores, essas sociedades reconheceram que a legitimidade política deve ser constantemente introduzida e repetida. Este reconhecimento é o que o autor chama de estrutura «aporética» de ação política que mantém o terreno aberto de qualquer democracia possível. Através de uma análise detalhada das práticas políticas dessas duas civilizações antigas, o autor revela a necessidade e a possibilidade de estabelecer um paradigma pessoal de percepção do processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno.

Iroquesi e atenei: ontologia politica In questo libro innovativo, l'autore presenta una ricerca approfondita sulle tracce materiali lasciate dagli atti costituzionali di due antiche comunità politiche, gli Irocesi e gli atenei. Il testo sfida la comprensione universale della legittimità politica e offre una visione recente delle origini della democrazia. Egli sostiene che la legittimità politica non può mai essere stabilita in linea di principio, ma deve essere costantemente accettata e ripetuta, stimolando la conclusione dei fondamenti naturali e aprendo il luogo a qualsiasi possibile democrazia. L'autore si basa sia sul trascendentalismo cantovano che sull'analisi storica nitscheana per sviluppare una singolare implementazione ibrida di queste tradizioni filosofiche. Questo approccio offre una comprensione delicata delle pratiche politiche degli irocesi e degli atenei e fornisce informazioni preziose per la filosofia politica di base. Il testo sottolinea anche l'importanza del tradizionale discorso politico Irokese e la pratica come risorsa per la teoria politica moderna. Il libro inizia studiando i modi in cui gli irocesi e gli atenei formavano le loro comunità politiche attraverso la rappresentazione della loro stessa origine. Piuttosto che basarsi su riferimenti mitologici allo stato della natura o all'atto dei padri fondatori, queste società hanno riconosciuto che la legittimità politica deve essere costantemente introdotta e ripetuta. Questo riconoscimento è quello che l'autore definisce la struttura «aporica» di un'azione politica che tiene aperto il terreno di ogni possibile democrazia. Attraverso un'analisi dettagliata delle pratiche politiche di queste due antiche civiltà, l'autore rivela la necessità e la possibilità di sviluppare un paradigma personale della percezione del processo tecnologico di sviluppo della conoscenza moderna.

Die Irokesen und die Athener: eine politische Ontologie In diesem bahnbrechenden Buch stellt der Autor eine eingehende Untersuchung der materiellen Spuren vor, die die Verfassungsakte zweier alter politischer Gemeinschaften - der Irokesen und der Athener - hinterlassen haben. Der Text stellt das konventionelle Verständnis politischer gitimität in Frage und bietet einen frischen Blick auf die Ursprünge der Demokratie. Er argumentiert, dass politische gitimität niemals grundsätzlich hergestellt werden kann, sondern ständig akzeptiert und wiederholt werden muss, was die Ableitung natürlicher Grundlagen stimuliert und den Platz jeder möglichen Demokratie öffnet. Der Autor stützt sich sowohl auf Kants Transzendentalismus als auch auf die nietzscheanische historische Analyse, um eine einzigartige hybride Verbreitung dieser philosophischen Traditionen zu entwickeln. Dieser Ansatz ermöglicht ein differenziertes Verständnis der politischen Praktiken der Irokesen und Athener und liefert wertvolle Informationen für die zugrunde liegende politische Philosophie. Der Text betont auch die Bedeutung des traditionellen irokesischen politischen Diskurses und der Praxis als Ressource für die moderne politische Theorie. Das Buch beginnt mit der Untersuchung der Art und Weise, wie die Irokesen und Athener ihre politischen Gemeinschaften durch die Darstellung ihrer eigenen Herkunft bildeten. Anstatt sich auf mythische Verweise auf den Zustand der Natur oder den Akt der Gründerväter zu verlassen, haben diese Gesellschaften erkannt, dass politische gitimität ständig eingeführt und wiederholt werden muss. Diese Anerkennung ist das, was der Autor die „aporetische“ Struktur politischen Handelns nennt, die die Bühne jeder möglichen Demokratie offen hält. Durch eine detaillierte Analyse der politischen Praktiken dieser beiden alten Zivilisationen offenbart der Autor die Notwendigkeit und die Möglichkeit, ein persönliches Paradigma für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens zu entwickeln.

Irokezi i Ateńczycy: Ontologia polityczna W tej przełomowej książce autor przedstawia dogłębne badania śladów materialnych pozostawionych przez akty konstytucyjne dwóch starożytnych społeczności politycznych - Irokezów i Ateńczyków. Tekst stanowi wyzwanie dla konwencjonalnego zrozumienia legitymacji politycznej i daje nową perspektywę na pochodzenie demokracji. Twierdzi, że legitymacja polityczna nigdy nie może być ustanowiona co do zasady, ale musi być stale akceptowana i powtarzana, stymulując wycofywanie się z fundamentów naturalnych i otwierając miejsce ewentualnej demokracji. Autor czerpie zarówno z transcendentalizmu Kanta, jak i nietzschejskiej analizy historycznej w celu opracowania unikalnego hybrydowego rozmieszczenia tych tradycji filozoficznych. Podejście to zapewnia niuansowe zrozumienie praktyk politycznych Irokezów i Ateńczyków i dostarcza cennych informacji dla głównego nurtu filozofii politycznej. W tekście podkreślono również znaczenie tradycyjnego dyskursu politycznego i praktyki Irokezów jako źródła nowoczesnej teorii politycznej. Książka rozpoczyna się od zbadania sposobu, w jaki Irokezi i Ateńczycy tworzyli swoje wspólnoty polityczne poprzez reprezentację własnego pochodzenia. Zamiast polegać na mitycznych odniesieniach do stanu natury lub aktu ojców założycieli, społeczeństwa te uznały, że legitymacja polityczna musi być stale wprowadzana i powtarzana. To uznanie jest tym, co autor nazywa „aporektyczną” strukturą działań politycznych, która utrzymuje otwartą platformę każdej możliwej demokracji. Poprzez szczegółową analizę praktyk politycznych tych dwóch starożytnych cywilizacji autor ujawnia potrzebę i możliwość opracowania osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy.

Iroquois ו-Athenians: Political Ontology בספר פורץ דרך זה, מציג המחבר מחקר מעמיק של העקבות החומריים שהותירו המעשים החוקתיים של שתי קהילות פוליטיות עתיקות - האירוקווים והאתונאים. הטקסט קורא תיגר על ההבנה המקובלת של לגיטימיות פוליטית ומציע נקודת מבט חדשה על מקורות הדמוקרטיה. הוא טוען שלעולם לא ניתן לקבוע לגיטימציה פוליטית עקרונית, אלא יש לקבל ולחזור על עצמה, להמריץ את נסיגת היסודות הטבעיים ואת פתיחת מקומה של כל דמוקרטיה אפשרית. המחבר מצייר הן את הטרנסצנדנטליזם של קאנט והן את הניתוח ההיסטורי של ניטשיין כדי לפתח פריסה היברידית ייחודית של מסורות פילוסופיות אלה. גישה זו מספקת הבנה דקדקנית של המנהגים הפוליטיים של האירוקווים ושל האתונאים ומספקת מידע רב ערך לפילוסופיה הפוליטית המרכזית. הטקסט גם מדגיש את חשיבותו של שיח פוליטי אירוקווי מסורתי ואת העיסוק בו כמשאב לתאוריה פוליטית מודרנית. הספר מתחיל בכך שהוא בוחן את הדרכים שבהן האירוקווים והאתונאים היוו את הקהילות הפוליטיות שלהם במקום להישען על התייחסויות מיתיות למצב הטבע או לפעולת האבות המייסדים, הכירו חברות אלה בלגיטימיות הפוליטית שיש להציג ולחזור עליה ללא הרף. הכרה זו היא מה שהמחבר מכנה מבנה ”אפורטי” של פעולה פוליטית ששומרת על הפלטפורמה של כל דמוקרטיה אפשרית. באמצעות ניתוח מפורט של המנהגים הפוליטיים של שתי תרבויות עתיקות אלה, מגלה המחבר את הצורך והאפשרות לפתח פרדיגמה אישית לתפישת התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני.''

Iroquois ve Atinalılar: Politik Ontoloji Bu çığır açan kitapta, yazar iki eski siyasi topluluğun - Iroquois ve Atinalılar'ın anayasal eylemlerinin bıraktığı maddi izlerin derinlemesine bir incelemesini sunuyor. Metin, geleneksel siyasi meşruiyet anlayışına meydan okuyor ve demokrasinin kökenleri hakkında yeni bir bakış açısı sunuyor. yasi meşruiyetin asla prensipte kurulamayacağını, ancak doğal temellerin geri çekilmesini teşvik ederek ve olası herhangi bir demokrasinin yerini açarak sürekli olarak kabul edilmesi ve tekrarlanması gerektiğini savunuyor. Yazar, bu felsefi geleneklerin benzersiz bir melez dağıtımını geliştirmek için hem Kant transandantalizminden hem de Nietzschean tarihsel analizinden yararlanır. Bu yaklaşım, Iroquois ve Atinalıların siyasi uygulamaları hakkında nüanslı bir anlayış sağlar ve ana akım siyaset felsefesi için değerli bilgiler sağlar. Metin ayrıca, geleneksel Iroquois siyasi söyleminin ve pratiğinin modern siyaset teorisi için bir kaynak olarak önemini vurgulamaktadır. Kitap, Iroquois ve Atinalıların kendi atalarının temsili yoluyla siyasi topluluklarını nasıl oluşturduklarını inceleyerek başlıyor. Bu toplumlar, doğanın durumuna veya kurucu babaların eylemine efsanevi referanslara dayanmak yerine, siyasi meşruiyetin sürekli olarak tanıtılması ve tekrarlanması gerektiğini kabul ettiler. Bu tanıma, yazarın olası herhangi bir demokrasinin platformunu açık tutan "aporetik'bir siyasi eylem yapısı olarak adlandırdığı şeydir. Bu iki eski uygarlığın politik pratiklerinin ayrıntılı bir analiziyle yazar, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmenin gerekliliğini ve olasılığını ortaya koymaktadır.

الإيروكوا والأثينيون: علم الوجود السياسي في هذا الكتاب الرائد، يقدم المؤلف دراسة متعمقة للآثار المادية التي خلفتها القوانين الدستورية لجماعتين سياسيتين قديمتين - الإيروكوا والأثينيون. ويتحدى النص الفهم التقليدي للشرعية السياسية ويقدم منظورا جديدا لأصول الديمقراطية. ويقول إن الشرعية السياسية لا يمكن إقرارها من حيث المبدأ، بل يجب قبولها وتكرارها باستمرار، مما يحفز على انسحاب الأسس الطبيعية ويفتح مكانا لأي ديمقراطية ممكنة. يعتمد المؤلف على كل من التعالي في كانط والتحليل التاريخي لنيتشان لتطوير نشر هجين فريد لهذه التقاليد الفلسفية. يوفر هذا النهج فهمًا دقيقًا للممارسات السياسية للإيروكوا والأثينيين ويوفر معلومات قيمة للفلسفة السياسية السائدة. ويشدد النص أيضا على أهمية الخطاب والممارسة السياسيين الإيروكويين التقليديين كمورد للنظرية السياسية الحديثة. يبدأ الكتاب بدراسة الطرق التي شكل بها الإيروكوا والأثينيون مجتمعاتهم السياسية من خلال تمثيل أسلافهم. وبدلاً من الاعتماد على الإشارات الأسطورية إلى حالة الطبيعة أو فعل الآباء المؤسسين، أقرت هذه المجتمعات بأنه يجب إدخال الشرعية السياسية وتكرارها باستمرار. هذا الاعتراف هو ما يسميه المؤلف هيكلًا «محببًا» للعمل السياسي يبقي منصة أي ديمقراطية محتملة مفتوحة. من خلال تحليل مفصل للممارسات السياسية لهاتين الحضارتين القديمتين، يكشف المؤلف عن الحاجة وإمكانية تطوير نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة.

易洛魁人和雅典人：政治本體論在這本開創性的書中，作者對易洛魁人和雅典人這兩個古代政治社區的憲法行為留下的物質痕跡進行了深入研究。該文本挑戰了人們對政治合法性的普遍理解，並重新審視了民主的起源。他認為，原則上永遠無法建立政治合法性，但必須不斷接受和重復，鼓勵自然基礎的撤出，並為任何可能的民主開放空間。作者借鑒了康德的先驗主義和尼采的歷史分析，開發了這些哲學傳統的獨特混合部署。這種方法可以深入了解易洛魁人和雅典人的政治實踐，並為主流政治哲學提供了寶貴的信息。本文還強調了易洛魁族傳統政治話語和實踐作為現代政治理論的資源的重要性。這本書首先探討易洛魁人和雅典人通過代表自己的血統來組成他們的政治社區的方式。這些社會沒有依靠神話般的自然狀態或開國元勛的行為，而是認識到必須不斷引入和重復政治合法性。這種承認是作者所謂的「冷漠」政治行動結構，它保持任何可能的民主的開放平臺。通過對兩個古代文明政治實踐的詳細分析，揭示了現代知識發展過程感知個人範式的必要性和可能性。